| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 174 |
|
| وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (179) |
| براى جهنم بسيارى از جن و انس را بيافريديم. ايشان را دلهايى است که بدان نمى‌فهمند و چشمهايى است که بدان نمى‌بينند و گوشهايى است که بدان نمى‌شنوند. اينان همانند چارپايانند حتى گمراه‌تر از آنهايند. اينان خود غافلانند. (179) |
| وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (180) |
| از آن خداوند است نيکوترين نامها. بدان نامهايش بخوانيد. آنها را که به نامهاى خدا الحاد مى‌ورزند واگذاريد. اينان به کيفر اعمال خود خواهند رسيد. (180) |
| وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ (181) |
| از آفريدگان ما گروهى هستند که به حق راه مى‌نمايند و به عدالت رفتار مى‌کنند. (181) |
| وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (182) |
| و آنان را که آيات ما را دروغ انگاشتند، از راهى که خود نمى‌دانند به تدريج خوارشان مى‌سازيم. (182) |
| وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (183) |
| و به آنها مهلت دهم، که تدبير من استوار است. (183) |
| أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا ۗ مَا بِصَاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (184) |
| آيا فکر نکرده‌اند که در يارشان نشانى از ديوانگى نيست و او به آشکارا بيم‌دهنده است؟ (184) |
| أَوَلَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ وَأَنْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (185) |
| آيا در ملکوت آسمانها و زمين و چيزهايى که خدا آفريده است نمى‌انديشند؟ و شايد که مرگشان نزديک باشد. و بعد از قرآن کدام سخن را باور دارند. (185) |
| مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَا هَادِيَ لَهُ ۚ وَيَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (186) |
| هر کس را که خدا گمراه کند هيچ راهنمايى برايش نيست. و آنان را وامى‌گذارد تا همچنان در سرکشى خويش سرگردان بمانند. (186) |
| يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي ۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ۚ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً ۗ يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (187) |
| درباره قيامت از تو مى‌پرسند که چه وقت فرا مى‌رسد. بگو: علم آن نزد پروردگار من است. تنها اوست که چون زمانش فرا رسد آشکارش مى‌سازد. فرارسيدن آن بر آسمانيان و زمينيان پوشيده است، جز به ناگهان بر شما نيايد. چنان از تو مى‌پرسند که گويى تو از آن آگاهى. بگو: علم آن نزد خداست ولى بيشتر مردم نمى‌دانند. (187) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |