سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 213 |
|
قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (34) |
بگو: آيا از اين بتان شما کسى هست که چيزى را بيافريند، و باز زنده کند؟ بگو: خداى يکتا مخلوقات را مىآفريند و باز زنده مىکند. پس چگونه از حق منحرفتان مىکنند؟ (34) |
قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (35) |
بگو: آيا از اين بتان شما کسى هست که به حق راه نمايد؟ بگو: خدا به حق راه مىنمايد. آيا آن که به حق راه مىنمايد به متابعت سزاوارتر است يا آن که به حق راه نمىنمايد و خود نيز نيازمند هدايت است؟ شما را چه مىشود؟ چگونه حکم مىکنيد؟ (35) |
وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (36) |
بيشترشان فقط تابع گمانند، و گمان نمىتواند جاى حق را بگيرد. هر آينه خدا به کارى که مىکنند آگاه است. (36) |
وَمَا كَانَ هَٰذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرَىٰ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (37) |
نشايد که اين قرآن را جز به خدا نسبت کنند، بلکه تصديق چيزى است که پيش از آن آمده است و توضيح آن کتاب است. شکى نيست که از جانب پروردگار جهانيان است. (37) |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (38) |
مىگويند که آن را به دروغ به خدا نسبت مىکند. بگو: اگر راست مىگوييد، جز خدا هر که را که مىتوانيد به يارى بخوانيد و سورهاى همانند آن بياوريد. (38) |
بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (39) |
چيزى را دروغ شمردند که به علم آن احاطه نيافته بودند و هنوز از تأويل آن بىخبرند. کسانى که پيش از آنان بودند نيز پيامبران را چنين به دروغ نسبت دادند. پس بنگر که عاقبت کار ستمکاران چگونه بوده است. (39) |
وَمِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ (40) |
برخى از ايشان بدان ايمان مىآورند و برخى ايمان نمىآورند. و پروردگار تو به مفسدان آگاهتر است. (40) |
وَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (41) |
اگر تو را به دروغ نسبت کردند، بگو: عمل من از آن من است و عمل شما از آن شما. شما از کار من بيزاريد و من از کار شما بيزارم. (41) |
وَمِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ (42) |
برخى از ايشان به تو گوش مىدهند. آيا اگر درنيابند تو مىتوانى کران را شنوا سازى؟ (42) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |