| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 26 |
|
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۗ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ (170) |
| چون به ايشان گفته شود که از آنچه خدا نازل کرده است پيروى کنيد، گويند: نه، ما به همان راهى مى‌رويم که پدرانمان مى‌رفتند. حتى اگر پدرانشان بيخرد و گمراه بوده‌اند. (170) |
| وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً ۚ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (171) |
| مَثَل کافران، مثَل حيوانى است که کسى در گوش او آواز کند، و او جز بانگى و آوازى نشنود. اينان کرانند، لالانند، کورانند و هيچ درنمى يابند. (171) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (172) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، از آن چيزهاى پاکيزه‌اى که روزى شما کرده‌ايم، بخوريد و اگر خدا را مى‌پرستيد، سپاسش را به جاى آوريد. (172) |
| إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (173) |
| جز اين نيست که مردار را و خون را و گوشت خوک را و آنچه را که به هنگام ذبح نام غير خدا بر آن بخوانند، بر شما حرام کرد. اما کسى که ناچار شود هرگاه که بى‌ميلى جويد و از حد نگذراند، گناهى مرتکب نشده است، که خدا آمرزنده و بخشاينده است. (173) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۙ أُولَٰئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (174) |
| آنان که کتابى را که خدا نازل کرده است پنهان مى‌دارند، تا بهاى اندکى بستانند، شکمهاى خود را جز از آتش انباشته نمى‌سازند. و خدا در روز قيامت با آنها سخن نگويد و پاکشان نسازد و بهره آنها عذابى دردآور است. (174) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ۚ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ (175) |
| اينان گمراهى را به جاى هدايت برگزيدند و عذاب را به جاى آمرزش. چه چيز بر آتش شکيبايشان ساخته؟ (175) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (176) |
| زيرا که خدا کتاب را به حق نازل کرد و کسانى که در کتاب خدا اختلاف مى‌کنند، در مخالفتى دور از صوابند. (176) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |