| سوره 14 | سوره مبارکه ابراهيم | صفحه 261 |
|
| مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لَا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ ۖ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ (43) |
| مى‌شتابند، سرها را بالا گرفته‌اند. چشم بر هم نمى‌زنند، و دلهايشان خالى از خرد است. (43) |
| وَأَنْذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ نُجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ ۗ أَوَلَمْ تَكُونُوا أَقْسَمْتُمْ مِنْ قَبْلُ مَا لَكُمْ مِنْ زَوَالٍ (44) |
| مردم را از آن روز که عذاب فرا مى‌رسد بترسان. ستمکاران مى‌گويند: بار خدايا، ما را اندکى مهلت ده تا دعوت تو را اجابت کنيم و از پيامبران تو پيروى کنيم. آيا شما پيش از اين سوگند نمى‌خورديد که هرگز زوال نمى‌يابيد؟ (44) |
| وَسَكَنْتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الْأَمْثَالَ (45) |
| در خانه‌هاى کسانى که خود بر خويشتن ستم مى‌کردند، جاى گرفتيد و دانستيد با آنان چگونه رفتار کرديم، و برايتان مثلها زديم. (45) |
| وَقَدْ مَكَرُوا مَكْرَهُمْ وَعِنْدَ اللَّهِ مَكْرُهُمْ وَإِنْ كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ (46) |
| آنان نيرنگهاى خود نمودند و خدا از نيرنگهايشان آگاه بود. هر چند که از نيرنگهايشان کوه از پاى درمى‌آمد. (46) |
| فَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ (47) |
| مپندار که خدا وعده‌اى را که به پيامبرانش داده است خلاف مى‌کند. خداوند پيروزمند و انتقام‌گيرنده است. (47) |
| يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ ۖ وَبَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (48) |
| آن روز که زمين به زمينى جز اين بدل شود و آسمانها به آسمانى ديگر، و همه در پيشگاه خداى واحد قهار حاضر آيند. (48) |
| وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ (49) |
| مجرمان را در آن روز به غلهايى که دست را به گردن بندد، بسته بينى. (49) |
| سَرَابِيلُهُمْ مِنْ قَطِرَانٍ وَتَغْشَىٰ وُجُوهَهُمُ النَّارُ (50) |
| جامه‌هاشان از قطران است و آتش صورتهاشان را فروپوشيده است. (50) |
| لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (51) |
| تا خدا هر کس را برابر عملش کيفر دهد، هرآينه خدا سريع الحساب است. (51) |
| هَٰذَا بَلَاغٌ لِلنَّاسِ وَلِيُنْذَرُوا بِهِ وَلِيَعْلَمُوا أَنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ (52) |
| اين پيامى است براى مردم، تا بدان بيمناک شوند و بدانند که اوست خداى يکتا، و تا خردمندان پند گيرند. (52) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |