| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 266 |
|
| قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ (71) |
| گفت: اگر قصدى داريد، اينک دختران من هستند. (71) |
| لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (72) |
| به جان تو سوگند که آنها در مستى خويش سرگشته بودند. (72) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ (73) |
| چون صبح طالع شد آنان را صيحه فروگرفت. (73) |
| فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ (74) |
| شهر را زيروزبر کرديم و بارانى از سجيل بر آنان بارانيديم. (74) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ (75) |
| در اين عبرتهاست براى پژوهندگان. (75) |
| وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ (76) |
| و آن شهر اکنون بر سر راه کاروانيان است. (76) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ (77) |
| و مؤمنان را در آن عبرتى است. (77) |
| وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ (78) |
| مردم ايکه نيز ستمکار بودند. (78) |
| فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِينٍ (79) |
| از آنان انتقام گرفتيم و شهرهاى آن دو قوم آشکارا بر سر راهند. (79) |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ (80) |
| مردم حجر نيز پيامبران را به دروغ نسبت دادند. (80) |
| وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (81) |
| آيات خويش را بر آنان رسانيديم ولى از آن اعراض مى‌کردند. (81) |
| وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ (82) |
| خانه‌هاى خود را تا ايمن باشند در کوه‌ها مى‌کندند. (82) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ (83) |
| صبحگاهان آنان را صيحه فروگرفت. (83) |
| فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (84) |
| کردارشان از آنان دفع بلا نکرد. (84) |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ (85) |
| آسمانها و زمين و آنچه را که ميان آنهاست جز به حق نيافريده‌ايم. و بى‌ترديد قيامت فرا مى‌رسد. پس گذشت کن، گذشتى نيکو. (85) |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (86) |
| هرآينه پروردگار تو آفريننده‌اى داناست. (86) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ (87) |
| ما سبع‌المثانى و قرآن بزرگ را به تو داديم. (87) |
| لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (88) |
| اگر بعضى از مردان و زنانشان را به چيزى بهره‌ور ساخته‌ايم تو بدان نگاه مکن. و غم آنان را مخور. و در برابر مؤمنان فروتن باش. (88) |
| وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ (89) |
| و بگو: من بيم‌دهنده‌اى روشنگرم. (89) |
| كَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ (90) |
| همانند عذابى که بر تقسيم‌کنندگان نازل کرديم: (90) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |