| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 270 |
|
| ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ (27) |
| آنگاه در روز قيامت رسوايشان سازد و گويد: بتانى که شريک من مى‌خوانديد و بر سر آنها با يکديگر اختلاف مى‌کرديد اکنون کجايند؟ دانشمندان گويند: امروز نصيب کافران رسوايى و رنج است. (27) |
| الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ ۖ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ ۚ بَلَىٰ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (28) |
| کسانى هستند که بر خود ستم روا داشته‌اند؛ چون فرشتگان جانشان را بستانند، سر تسليم فرود آرند و گويند: ما هيچ کار بدى نمى‌کرديم. آرى، خدا از کارهايى که مى‌کرديد آگاه است. (28) |
| فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (29) |
| از درهاى جهنم داخل شويد و تا ابد در آنجا بمانيد. بد جايگاهى است جايگاه گردنکشان. (29) |
| ۞ وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ ۚ قَالُوا خَيْرًا ۗ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۚ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ ۚ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ (30) |
| از پرهيزگاران پرسند: پروردگار شما چه چيز نازل کرده است؟ گويند: بهترين را. به آنان که در اين دنيا نيکى کنند، نيکى پاداش دهند و سراى آخرت نيکوتر از آن است و جايگاه پرهيزگاران چه جايگاه خوبى است. (30) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ (31) |
| به بهشتهاى جاويدان داخل مى‌شوند. در آن جويها روان است. هر چه بخواهند برايشان مهياست. خدا پرهيزگاران را اينچنين پاداش مى‌دهد؛ (31) |
| الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ ۙ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (32) |
| آنان که چون فرشتگانشان پاک سيرت بميرانند، مى‌گويند: سلام بر شما. به پاداش کارهايى که مى‌کرده‌ايد به بهشت درآييد. (32) |
| هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (33) |
| آيا چشم به راهند که فرشتگان نزدشان بيايند، يا فرمان پروردگارت فرا رسد؟ گروهى نيز که پيش از ايشان بودند چنين مى‌کردند و خدا به آنان ستم نکرد بلکه آنان خود به خود ستم مى‌کردند. (33) |
| فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (34) |
| به کيفر کردار بدشان رسيدند و همان چيزهايى که به ريشخند مى‌گرفتند بر سرشان تاختن آورد. (34) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |