سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 273 |
|
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ ۚ فَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (55) |
تا نعمتى را که به آنها عنايت کردهايم ناسپاسى کنند. اکنون متمتع شويد، زودا که خواهيد دانست. (55) |
وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ۗ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ (56) |
آنگاه از آنچه روزيشان دادهايم نصيبى براى بتانى که هيچ نمىدانند معين مىکنند. به خدا سوگند به سبب دروغى که مىبنديد بازخواست مىشويد. (56) |
وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ ۙ وَلَهُمْ مَا يَشْتَهُونَ (57) |
براى خدا دختران قائل مىشوند -او منزه است- و براى خود هر چه دوست دارند. (57) |
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَىٰ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (58) |
و چون به يکيشان مژده دختر دهند، سيهروى شود و خشمگين گردد. (58) |
يَتَوَارَىٰ مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ ۚ أَيُمْسِكُهُ عَلَىٰ هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59) |
از شرم اين مژده، از مردم پنهان مىشود. آيا با خوارى نگاهش دارد يا در خاک نهانشکند؟ آگاه باشيد که بد داورى مىکنند. (59) |
لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ ۖ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60) |
صفت بد از آن کسانى است که به قيامت ايمان نمىآورند و صفت برتر از آن خداوند است. و اوست پيروزمند و حکيم. (60) |
وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61) |
اگر خداوند بخواهد که مردم را به گناهشان هلاک کند، بر روى زمين هيچ جنبندهاى باقى نگذارد، ولى عذابشان را تا مدتى معين به تأخير مىافکند. و چون اجلشان فرارسد، يک ساعت پس و پيش نشوند. (61) |
وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَىٰ ۖ لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62) |
آنچه را نمىپسندند به خدا نسبت کنند و زبانشان به دروغ گويد که خوبيها از آن آنهاست، نه، بىترديد نصيب آنها آتش است و ايشان را به شتاب به سوى آن برند. (62) |
تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63) |
به خدا سوگند که براى مردمى هم که پيش از تو بودهاند پيامبرانى فرستادهايم. ولى شيطان اعمالشان را در چشمشان بياراست. و در آن روز شيطان دوستشان خواهد بود و آنها راست عذابى دردآور. (63) |
وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ ۙ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (64) |
ما اين کتاب را بر تو نازل نکردهايم جز براى آنکه هر چه را در آن اختلاف مىکنند برايشان بيان کنى. و نيز راهنما و رحمتى براى مؤمنان باشد. (64) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |