| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 277 |
|
| الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ (88) |
| آنان که کافر شدند و ديگران را از راه خدا بازداشتند، به کيفر فسادى که مى‌کردند عذابى بر عذابشان خواهيم افزود. (88) |
| وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ۖ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ (89) |
| و روزى باشد که از هر امتى شاهدى از خودشان بر خودشان برانگيزيم و تو را بياوريم تا بر آنان شهادت دهى. و ما قرآن را که بيان‌کننده هر چيزى است و هدايت و رحمت و بشارت براى مسلمانان است بر تو نازل کرده‌ايم. (89) |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (90) |
| خدا به عدل و احسان و بخشش به خويشاوندان فرمان مى‌دهد. و از فحشا و زشتکارى و ستم نهى مى‌کند. شما را پند مى‌دهد، باشد که پذيراى پند شويد. (90) |
| وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدْتُمْ وَلَا تَنْقُضُوا الْأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا ۚ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ (91) |
| چون با خدا پيمان بستيد بدان وفا کنيد و چون سوگند اکيد خورديد آن را مشکنيد، که خدا را ضامن خويش کرده‌ايد و او مى‌داند که چه مى‌کنيد. (91) |
| وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَنْ تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَىٰ مِنْ أُمَّةٍ ۚ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ ۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (92) |
| و همانند آن زن که رشته‌اى را که محکم تافته بود از هم گشود و قطعه قطعه کرد مباشيد، تا سوگندهاى خود را وسيله فريب يکديگر سازيد بدين بهانه که گروهى بيشتر از گروه ديگر است. خدا شما را بدان مى‌آزمايد، و در روز قيامت چيزى را که در آن اختلاف مى‌کرديد برايتان بيان مى‌کند. (92) |
| وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (93) |
| اگر خدا مى‌خواست، همه شما را يک امت کرده بود، ولى هر که را بخواهد گمراه مى‌سازد و هر که را بخواهد هدايت مى‌کند و از هر کارى که مى‌کنيد بازخواست مى‌شويد. (93) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |