سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 287 |
|
۞ قُلْ كُونُوا حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا (50) |
بگو: سنگ باشيد يا آهن. (50) |
أَوْ خَلْقًا مِمَّا يَكْبُرُ فِي صُدُورِكُمْ ۚ فَسَيَقُولُونَ مَنْ يُعِيدُنَا ۖ قُلِ الَّذِي فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ فَسَيُنْغِضُونَ إِلَيْكَ رُءُوسَهُمْ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هُوَ ۖ قُلْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ قَرِيبًا (51) |
يا مخلوقى که در خاطرتان بزرگ مىنمايد. خواهند گفت: چه کسى ما را بازمىگرداند؟ بگو: آن کس که بار نخست شما را آفريد. آنگاه در برابر تو سر مىجنبانند و مىگويند: چه وقت؟ بگو: ممکن است که در همين نزديکى؛ (51) |
يَوْمَ يَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجِيبُونَ بِحَمْدِهِ وَتَظُنُّونَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا (52) |
روزى که شما را فرا مىخواند و شما ستايشگويان پاسخ مىدهيد و مىپنداريد که اندکى آرميدهايد. (52) |
وَقُلْ لِعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنْزَغُ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوًّا مُبِينًا (53) |
و به بندگان من بگو که با يکديگر به بهترين وجه سخن بگويند، که شيطان در ميان آنها به فتنهگرى است، زيرا شيطان آدمى را دشمنى آشکار است. (53) |
رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ ۖ إِنْ يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِنْ يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ ۚ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا (54) |
پروردگارتان به شما آگاهتر است. اگر بخواهد بر شما رحمت مىآورد و اگر بخواهد عذابتان مىکند، و ما تو را به کارگزاريشان نفرستادهايم. (54) |
وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا (55) |
و پروردگار تو به آنچه در آسمانها و زمين است آگاهتر است. بعضى از پيامبران را بر بعضى ديگر برترى نهاديم و به داود زبور را داديم. (55) |
قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا (56) |
بگو: آنهايى را که جز او خدا مىپنداريد، بخوانيد. نمىتوانند بلا را از شما دور سازند يا آن را نصيب ديگران کنند. (56) |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا (57) |
آنهايى که کافران به خدايى مىخوانند، در صدد آنند که خود به درگاه پروردگارشان وسيلهاى بيابند و مقرّبترين شوند، و به رحمت او اميد مىبندند و از عذاب او مىترسند، زيرا عذاب پروردگارت ترسناک است. (57) |
وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (58) |
هيچ قريهاى نباشد مگر اينکه پيش از فرا رسيدن روز قيامت هلاکش مىکنيم يا به عذابى سخت گرفتارش مىسازيم. و اين در آن کتاب نوشته شده است. (58) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |