| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 293 |
|
| وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ ۗ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (105) |
| اين قرآن را به حق نازل کرده‌ايم و به حق نازل شده است و تو را نفرستاديم مگر آنکه بشارت دهى و بيم دهى. (105) |
| وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَىٰ مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنْزِيلًا (106) |
| و قرآن را به تفاريق نازل کرديم تا تو آن را با تأنى بر مردم بخوانى و نازلش کرديم، نازل‌کردنى به کمال. (106) |
| قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا ۚ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا (107) |
| بگو: خواه بدان ايمان بياوريد يا ايمان نياوريد، آنان که از اين پيش دانش آموخته‌اند، چون قرآن برايشان تلاوت شود سجده‌کنان بر روى درمى‌افتند. (107) |
| وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا (108) |
| و مى‌گويند: منزه است پروردگار ما. وعده پروردگار ما انجام‌يافتنى است. (108) |
| وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا ۩ (109) |
| و به رو درمى‌افتند و مى‌گريند و بر خشوعشان افزوده مى‌شود. (109) |
| قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ ۖ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا (110) |
| بگو: چه اللّه را بخوانيد چه رحمان را بخوانيد، هر کدام را که بخوانيد، نامهاى نيکو از آن اوست. صدايت را به نماز بلند مکن و نيز صدايت را بدان آهسته مکن و ميان اين دو راهى برگزين. (110) |
| وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ ۖ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا (111) |
| بگو: سپاس خدايى را که فرزندى ندارد و او را شريکى در مُلک نيست و به مذلت نيفتد که به يارى محتاج شود. پس او را تکبير گوى، تکبيرى شايسته. (111) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا ۜ (1) |
| سپاس خداوندى را که بر بنده خود اين کتاب را نازل کرد و هيچ کجى و انحراف در آن ننهاد. (1) |
| قَيِّمًا لِيُنْذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِنْ لَدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا (2) |
| کتابى عارى از انحراف. تا مردم را از خشم شديد خود بترساند و مؤمنان را که کارهاى شايسته مى‌کنند، بشارت دهد که پاداشى نيکو دارند، (2) |
| مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا (3) |
| در حالى که تا ابد در آن جاودانه‌اند. (3) |
| وَيُنْذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا (4) |
| و کسانى را که گفتند: خدا فرزندى اختيار کرد، بترساند. (4) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |