| سوره 20 | سوره مبارکه طه | صفحه 317 |
|
| وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَىٰ (77) |
| به موسى وحى کرديم که بندگان ما را شب‌هنگام بيرون ببر و برايشان در دريا گذرگاهى خشک بجوى، و مترس که بر تو دست يابند و بيم به دل راه مده. (77) |
| فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُمْ مِنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ (78) |
| فرعون با لشکرهايش از پيشان روان شد. و دريا چنان که بايد آنان را در خود فرو پوشيد. (78) |
| وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَىٰ (79) |
| فرعون قومش را گمراه کرد، نه راهنمايى. (79) |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنْجَيْنَاكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ (80) |
| اى بنى‌اسرائيل، شما را از دشمنتان رهانيديم و با شما در جانب راست کوه طور وعده نهاديم و برايتان مَنّ و سَلوى نازل کرديم. (80) |
| كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ۖ وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ (81) |
| از چيزهاى پاکيزه که شما را روزى داده‌ايم بخوريد و از حد مگذرانيدش تا مباد خشم من به شما رسد، که هر کس که خشم من به او برسد در آتش افتد. (81) |
| وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ (82) |
| هر کس که توبه کند و ايمان آورد و کار شايسته کند و به راه هدايت بيفتد، مى‌آمرزمش. (82) |
| ۞ وَمَا أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يَا مُوسَىٰ (83) |
| اى موسى، چه چيز تو را واداشت تا بر قومت پيشى گيرى؟ (83) |
| قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَىٰ (84) |
| گفت: آنها همانهايند که از پى من روانند. اى پروردگار من، من به سوى تو شتافتم تا خشنود گردى. (84) |
| قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ (85) |
| گفت: ما قوم تو را پس از تو آزمايش کرديم و سامرى گمراهشان ساخت. (85) |
| فَرَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا ۚ أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدِي (86) |
| موسى خشمگين و پُر اندوه نزد قومش بازگشت و گفت: اى قوم من، آيا پروردگارتان شما را وعده‌هاى نيکو نداده بود؟ آيا درنگ من به درازا کشيد يا خواستيد که خشم پروردگارتان به شما فرود آيد که وعده مرا خلاف کرديد؟ (86) |
| قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِنْ زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَٰلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ (87) |
| گفتند: ما به اختيار خويش وعده تو خلاف نکرديم. بارهايى از زينت آن قوم بر دوش داشتيم. آنها را در آتش بيفکنديم. و سامرى نيز بيفکند. (87) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |