سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 322 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ (1) |
روز حساب مردم نزديک شد و آنان همچنان به غفلت رويگردانند. (1) |
مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ (2) |
از سوى پروردگارشان برايشان هيچ اندرز تازهاى نيامد، جز آنکه آن را شنيدند و سرگرم بازيچه بودند. (2) |
لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (3) |
دلهايشان به لهو خو گرفته است. و آن ستمگران سر در گوش يکديگر نهادند و گفتند: آيا اين مرد جز اين است که انسانى همانند شماست؟ آيا با آنکه به چشم خود مىبينيد، همچنان از پى جادو مىرويد؟ (3) |
قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (4) |
گفت: پروردگار من از هر سخنى در آسمان و زمين آگاه است و او شنوا و داناست. (4) |
بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ (5) |
گفتند: نه، خوابهاى پريشان است، يا دروغى است که مىبندد يا شاعرى است. پس براى ما از آن گونه که به پيامبران پيشين داده شده بود معجزهاى بياورد. (5) |
مَا آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۖ أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ (6) |
پيش از آنها مردم قريهاى را که هلاک کرديم ايمان نياورده بودند. آيا اينان ايمان مىآورند؟ (6) |
وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۖ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (7) |
ما پيش از تو به رسالت نفرستاديم مگر مردانى را که به آنها وحى مىکرديم و اگر خود نمىدانيد از اهل کتاب بپرسيد. (7) |
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ (8) |
آنها را کالبدهايى نکرديم که به طعام نيازمند نباشند و عمر جاويدان هم نداشتند. (8) |
ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَيْنَاهُمْ وَمَنْ نَشَاءُ وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (9) |
سپس هر وعدهاى که با ايشان نهاديم برآورديم، و آنها و هر کس را که خواستيم رهانيديم و گزافکاران را هلاک کرديم. (9) |
لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (10) |
کتابى بر شما نازل کردهايم که در آن آوازه بزرگى شماست. آيا به عقل در نمىيابيد؟ (10) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |