| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 336 |
|
| حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ (31) |
| روى آوردگان به خدا باشيد و شرک نياوردگان به او؛ و هر کس که به خدا شرک آورد، چونان کسى است که از آسمان فروافتد و مرغ او را بربايد يا بادش به مکانى دور اندازد. (31) |
| ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ (32) |
| آرى، کسانى که شعاير خدا را بزرگ مى‌شمارند کارشان نشان پرهيزگارى دلهايشان باشد. (32) |
| لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ (33) |
| از آن شتران قربانى تا زمانى معين برايتان سودهاست، سپس جاى قربانيشان در آن خانه کهنسال است. (33) |
| وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ (34) |
| براى هر امتى رسم قربانى کردنى نهاديم تا بدان سبب که خدا از چارپايان روزيشان داده است، نام او را بر زبان رانند. پس خداى شما خدايى يکتاست، در برابر او تسليم شويد. و تواضع‌کنندگان را بشارت ده، (34) |
| الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (35) |
| آنان که چون نام خدا برده شود در دل بترسند و بدان هنگام که به آنها مصيبتى رسد شکيبايانند و نمازگزارانند و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌کنند. (35) |
| وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ ۖ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ ۖ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (36) |
| شتران قربانى را براى شما از شعاير خدا قرار داديم. شما را در آن خيرى است. و همچنان که بر پاى ايستاده‌اند نام خدا را بر آنها بخوانيد و چون پهلويشان بر زمين رسيد از آنها بخوريد و فقيران قانع و گدايان را اطعام کنيد. اينها را براى شما رام کرديم. باشد که سپاسگزارى کنيد. (36) |
| لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ ۗ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ (37) |
| گوشت و خون اين شتران به خدا نمى‌رسد. آنچه به او مى‌رسد پرهيزگارى شماست. همچنين آنها را رام شما ساخت تا خدا را به شکرانه آنکه هدايتتان کرده است، به بزرگى ياد کنيد. و نيکوکاران را بشارت ده. (37) |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ (38) |
| خدا از کسانى که ايمان آورده‌اند دفاع مى‌کند، و خدا خيانتکاران ناسپاس را دوست ندارد. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |