سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 356 |
|
يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصَارِ (44) |
خدا شب و روز را مىگرداند. خردمندان را در اين عبرتى است. (44) |
وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ مَاءٍ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ بَطْنِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ رِجْلَيْنِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ أَرْبَعٍ ۚ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (45) |
و خدا هر جنبندهاى را از آب بيافريد. بعضى از آنها بر شکم مىروند و بعضى بر دوپا مىروند و بعضى بر چهارپا مىروند. خدا هر چه بخواهد مىآفريند. زيرا خدا بر هر کارى تواناست. (45) |
لَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ مُبَيِّنَاتٍ ۚ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (46) |
به تحقيق آياتى روشنگر نازل کرديم و خدا هر کس را که بخواهد به راه راست هدايت مىکند. (46) |
وَيَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَأَطَعْنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٌ مِنْهُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا أُولَٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ (47) |
و مىگويند: به خدا و پيامبرش ايمان آوردهايم و اطاعت مىکنيم. پس از آن گروهى از آنان باز مىگردند. و اينان ايمان نياوردهاند. (47) |
وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ مُعْرِضُونَ (48) |
چون آنها را به خدا و پيامبرش خوانند تا ميانشان حکم کند، بينى که گروهى اعراض مىکنند. (48) |
وَإِنْ يَكُنْ لَهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ (49) |
و اگر حق با آنها باشد مىآيند و به حکم گردن مىنهند. (49) |
أَفِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَرَسُولُهُ ۚ بَلْ أُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (50) |
آيا در دلهايشان مرضى است يا در ترديد هستند يا بيم آن دارند که خدا و پيامبرش بر آنها ستم کنند؟ نه، آنان خود ستم پيشگانند. (50) |
إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (51) |
چون مؤمنان را به خدا و پيامبرش فرا خوانند تاميانشان حکم کند، سخنشان جز اين نيست که مىگويند: شنيديم و اطاعت کرديم. اينان رستگارانند. (51) |
وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَخْشَ اللَّهَ وَيَتَّقْهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (52) |
و کسانى که از خدا وپيامبرش فرمان مىبرند و از خدا مىترسند و پرهيزگارى مىکنند، رستگارانند. (52) |
۞ وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَيَخْرُجُنَّ ۖ قُلْ لَا تُقْسِمُوا ۖ طَاعَةٌ مَعْرُوفَةٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (53) |
به خدا قسم خوردند، قسمهاى سخت، که اگر به آنها فرمان دهى از ديار خود بيرون روند. بگو: قسم مخوريد، طاعتى در خور بياوريد. خدا به کارهايى که مىکنيد آگاه است. (53) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |