| سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 391 |
|
| وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنَا إِلَىٰ مُوسَى الْأَمْرَ وَمَا كُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ (44) |
| آنگاه که به موسى فرمان امر نبوت را وحى کرديم تو نه در جانب غربى طور بودى و نه از حاضران. (44) |
| وَلَٰكِنَّا أَنْشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۚ وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا وَلَٰكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (45) |
| ولى ما از آن پس نسلهايى را بيافريديم که عمرشان به درازا کشيد. و تو در ميان مردم مدين مقيم نبودى که آيات ما را بر آنها بخوانى. ولى ما بوديم که پيامبرانى مى‌فرستاديم. (45) |
| وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَيْنَا وَلَٰكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (46) |
| تو در کنار طور نبودى آنگاه که موسى را ندا در داديم. ولى اين رحمتى است از جانب پروردگارت تا مردمى را که پيش از تو بيم‌دهنده‌اى نداشتند، بيم دهى. باشد که پندپذير شوند. (46) |
| وَلَوْلَا أَنْ تُصِيبَهُمْ مُصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَيَقُولُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (47) |
| تا چون به سبب اعمالى که مرتکب شده‌اند مصيبتى به آنها رسد نگويند: اى پروردگار ما، چرا پيامبرى بر ما نفرستادى تا از آيات تو پيروى کنيم و از مؤمنان باشيم؟ (47) |
| فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنَا قَالُوا لَوْلَا أُوتِيَ مِثْلَ مَا أُوتِيَ مُوسَىٰ ۚ أَوَلَمْ يَكْفُرُوا بِمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ مِنْ قَبْلُ ۖ قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَقَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ (48) |
| چون پيامبر راستگوى از جانب ما بر آنان مبعوث شد، گفتند: چرا آنچه به موسى داده شده به او داده نشده؟ آيا اينان پيش از اين به آنچه به موسى داده شده بود کافر نشده بودند؟ و گفتند که اين هر دو، دو جادوست همانند هم و ما به هيچ يک ايمان نمى‌آوريم. (48) |
| قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَىٰ مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (49) |
| بگو: اگر راست مى‌گوييد، از جانب خداوند کتابى بياوريد که از اين دو بهتر راه بنمايد تا من هم از آن پيروى کنم. (49) |
| فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَيْرِ هُدًى مِنَ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (50) |
| پس اگر اجابتت نکردند، بدان که از پى هواى نفس خويش مى‌روند و کيست گمراه‌تر از آن کس که بى‌آنکه راهنمايى از خدا خواهد، از پى هواى نفس خويش رود؟ زيرا خدا مردم ستمکاره را هدايت نمى‌کند. (50) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |