سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 404 |
|
وَمَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (64) |
زندگانى اين دنيا چيزى جز لهو و لعب نيست. اگر بدانند، سراى آخرت سراى زندگانى است. (64) |
فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ (65) |
چون به کشتى نشستند خدا را با اخلاص در دين او خواندند و چون نجاتشان داد و به خشکى آورد، شرک آوردند؛ (65) |
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ وَلِيَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (66) |
تا نعمتى را که به آنان عطا کرده بوديم کفران کنند و برخوردار شوند. زودا که خواهند دانست. (66) |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَيُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ (67) |
آيا ندانستهاند که حرم را جاى امن مردم قرار داديم، حال آنکه مردم در اطرافشان به اسارت ربوده مىشوند؟ آيا به باطل ايمان مىآورند و نعمت خدا را کفران مىکنند؟ (67) |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ (68) |
پس کيست ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ مىبندد يا به هنگامى که حق به سوى او آيد تکذيبش مىکند؟ آيا در جهنم جايگاهى براى کافران نيست؟ (68) |
وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ (69) |
کسانى را که در راه ما مجاهدت کنند، به راههاى خويش هدايتشان مىکنيم، و خدا با نيکوکاران است. (69) |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
الم (1) |
الف، لام، ميم. (1) |
غُلِبَتِ الرُّومُ (2) |
روميان مغلوب شدند، (2) |
فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ (3) |
در نزديک اين سرزمين. و پس از مغلوب شدن بار ديگر غالب خواهند شد، (3) |
فِي بِضْعِ سِنِينَ ۗ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ ۚ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (4) |
در مدت چند سال. فرمان، فرمان خداست؛ چه پيش از پيروزى و چه بعد از آن. و در آن روز مؤمنان شادمان مىشوند، (4) |
بِنَصْرِ اللَّهِ ۚ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (5) |
به يارى خدا. خدا هر کس را که بخواهد يارى مىکند، زيرا پيروزمند و مهربان است. (5) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |