| سوره 41 | سوره مبارکه فصلت | صفحه 478 |
|
| فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَىٰ فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا ۚ وَزَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (12) |
| آنگاه هفت آسمان را در دو روز پديد آورد. و در هر آسمانى کارش را به آن وحى کرد. و آسمان فرودين را به چراغهايى بياراستيم و محفوظش داشتيم. اين است تدبير آن پيروزمند دانا. (12) |
| فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ (13) |
| پس اگر اعراض کردند، بگو: شما را از صاعقه‌اى همانند صاعقه‌اى که بر عاد و ثمود فرود آمد مى‌ترسانم. (13) |
| إِذْ جَاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۖ قَالُوا لَوْ شَاءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (14) |
| آنگاه که رسولان پيش و بعد آنها نزدشان آمدند و گفتند که جز خداى يکتا را مپرستيد، گفتند: اگر پروردگار ما مى‌خواست فرشتگان را از آسمان نازل مى‌کرد. ما به آنچه شما بدان مبعوث شده‌ايد ايمان نمى‌آوريم. (14) |
| فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ۖ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (15) |
| اما قوم عاد، به ناحق در روى زمين گردنکشى کردند و گفتند: چه کسى از ما نيرومندتر است؟ آيا نمى‌ديدند که خدايى که آنها را آفريده است از آنها نيرومندتر است که آيات ما را انکار مى‌کردند؟ (15) |
| فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا يُنْصَرُونَ (16) |
| ما نيز بادى سخت و غران در روزهايى شوم بر سرشان فرستاديم تا در دنيا عذاب خوارى را به آنها بچشانيم. و عذاب آخرت خوارکننده‌تر است و کسى به ياريشان برنخيزد. (16) |
| وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَىٰ عَلَى الْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (17) |
| اما قوم ثمود، هدايتشان کرديم. و آنها کورى را از هدايت بيشتر دوست مى‌داشتند. تا آنکه به خاطر اعمالى که مى‌کردند صاعقه عذاب خوارکننده آنها را فروگرفت. (17) |
| وَنَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (18) |
| و ما کسانى را که ايمان آورده بودند و پرهيزگار بودند نجات داديم. (18) |
| وَيَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَاءُ اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (19) |
| و روزى که دشمنان خدا را گرد آورند و به صف برانندشان، (19) |
| حَتَّىٰ إِذَا مَا جَاءُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (20) |
| چون به کنار آتش آيند، گوش و چشمها و پوستهاشان به اعمالى که مرتکب شده‌اند بر ضدشان شهادت دهند. (20) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |