| سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 550 |
|
| لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (6) |
| آنها، نيکو مقتدايى هستند براى شما: براى کسانى که به خدا و روز قيامت اميد دارند. و هر که رويگردان شود، خدا بى‌نياز و ستودنى است. (6) |
| ۞ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً ۚ وَاللَّهُ قَدِيرٌ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (7) |
| شايد خدا ميان شما و کسانى که با آنها دشمنى مى‌ورزيد دوستى پديد آورد. خدا قادر است و خدا آمرزنده و مهربان است. (7) |
| لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ (8) |
| خدا شما را از نيکى‌کردن و عدالت‌ورزيدن با آنان که با شما در دين نجنگيده‌اند و از سرزمينتان بيرون نرانده‌اند، باز نمى‌دارد. خدا کسانى را که به عدالت رفتار مى‌کنند دوست دارد. (8) |
| إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَىٰ إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (9) |
| جز اين نيست که خدا از دوستى‌ورزيدن با کسانى که با شما در دين جنگيده‌اند و از سرزمين خود بيرونتان رانده‌اند يا در بيرون‌راندنتان همدستى کرده‌اند شما را باز دارد. و هر که با آنها دوستى ورزد از ستمکاران خواهد بود. (9) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ۚ ذَٰلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ ۖ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (10) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، چون زنان مؤمنى که مهاجرت کرده‌اند به نزدتان آيند، بيازماييدشان. خدا به ايمانشان داناتر است. پس، اگر دانستيد که ايمان آورده‌اند، نزد کافران بازشان مگردانيد. زيرا اينان بر مردان کافر حلال نيستند و مردان کافر نيز بر آنها حلال نيستند. و هر چه آن کافران براى اين گونه زنان هزينه کرده‌اند بپردازيد. و اگر آنها را نکاح کنيد و مهرشان را بدهيد مرتکب گناهى نشده‌ايد. و زنان کافر خود را نگه مداريد. و هر چه هزينه کرده‌ايد از مردان کافر بخواهيد و آنها نيز هر چه هزينه کرده‌اند از شما بخواهند. اين حکم خداست. خدا ميان شما حکم مى‌کند و او دانا و حکيم است. (10) |
| وَإِنْ فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُمْ مِثْلَ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ (11) |
| و اگر يکى از زنان شما به کفار پيوست و آنگاه به انتقام از کافران برخاستيد، به کسانى که زنانشان رفته‌اند به ميزان هزينه‌اى که کرده‌اند بپردازيد و از خدايى که به او ايمان آورده‌ايد بترسيد. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |