| سوره 65 | سوره مبارکه الطلاق | صفحه 559 |
|
| أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ ۚ وَإِنْ كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۖ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ ۖ وَإِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ (6) |
| هر جا که خود سکونت گزينيد آنها را نيز به قدر توانايى خود مسکن دهيد. و تا بر آنها تنگ گيريد ميازاريدشان. و اگر آبستن بودند، نفقه‌شان را بدهيد تا وضع حمل کنند. و اگر فرزند شما را شير مى‌دهند، مزدشان را بدهيد و به وجهى نيکو با يکديگر توافق کنيد. و اگر به توافق نرسيديد، از زنى ديگر بخواهيد که کودک را شير دهد. (6) |
| لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ ۖ وَمَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ ۚ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (7) |
| هر مالدارى از مال خود نفقه دهد، و کسى که تنگدست باشد، از هر چه خدا به او داده است نفقه دهد. خدا هيچ کسى را مگر به آن اندازه که به او داده است مکلف نمى‌سازد، و زودا که خدا پس از سختى آسانى پيش آورد. (7) |
| وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُكْرًا (8) |
| چه بسا مردم قريه‌اى که از فرمان پرردگارشان و پيامبرانش سرباز زدند. آنگاه ما سخت از آنها حساب کشيديم و به عذابى سهمناک عذابشان کرديم. (8) |
| فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا (9) |
| پس عقوبت عمل خود را چشيدند. عاقبت کارشان زيانکارى بود. (9) |
| أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا (10) |
| خداوند برايشان عذابى سخت آماده کرد. پس اى خردمندانى که ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد. خدا بر شما قرآن را نازل کرده است. (10) |
| رَسُولًا يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا (11) |
| و پيامبرى که آيات روشن خدا را برايتان مى‌خواند تا کسانى را که ايمان آورده‌اند و کارهاى شايسته کرده‌اند از تاريکى به روشنايى آورد. و هر که را به خدا ايمان آورد و کار شايسته کند به بهشتهايى در آورد که در آن نهرها جارى است، همواره در آنجا بمانند و خدا روزيشان را کرامند گرداند. (11) |
| اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا (12) |
| خداست آن که هفت آسمان و همانند آنها زمين بيافريد. فرمان او ميان آسمانها و زمين جارى است تا بدانيد که خدا بر هر چيز قادر است و به علم بر همه چيز احاطه دارد. (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |