| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 75 |
|
| وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ (187) |
| خدا از اهل کتاب پيمان گرفت که کتاب خدا را براى مردم آشکار سازند و پنهانش مکنند؛ ولى آنها پس پشتش افکندند و در مقابل، بهاى اندکى گرفتند. چه بد معامله‌اى کردند. (187) |
| لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (188) |
| آنان را که از کارهايى که کرده‌اند شادمان شده‌اند، و دوست دارند به سبب کارهاى ناکرده خويش هم مورد ستايش قرار گيرند، مپندار که در پناهگاهى دور از عذاب خدا باشند. برايشان عذابى دردآور مهياست. (188) |
| وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (189) |
| از آن خداست فرمانروايى آسمانها و زمين و خدا بر هر چيزى تواناست. (189) |
| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (190) |
| هر آينه در آفرينش آسمانها و زمين و آمد و شد شب و روز، خردمندان را عبرتهاست: (190) |
| الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (191) |
| آنان که خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو خفته، ياد مى‌کنند و در آفرينش آسمانها و زمين مى‌انديشند: اى پروردگار ما، اين جهان را به بيهوده نيافريده‌اى، تو منزهى، ما را از عذاب آتش بازدار. (191) |
| رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ (192) |
| اى پروردگار ما، هر کس را که به آتش افکنى رسوايش کرده‌اى و ظالمان را هيچ ياورى نيست. (192) |
| رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ (193) |
| اى پروردگار ما، شنيديم که مناديى به ايمان فرا مى‌خواند که به پروردگارتان ايمان بياوريد. و ما ايمان آورديم. پس، اى پروردگار ما، گناهان ما را بيامرز و بديهاى ما را از ما بزداى و ما را با نيکان بميران. (193) |
| رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ (194) |
| اى پروردگار ما، عطا کن به ما آنچه را که به زبان پيامبرانت به ما وعده داده‌اى و ما را در روز قيامت رسوا مکن که تو وعده خويش خلاف نمى‌کنى. (194) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |