| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 8 |
|
| وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ (49) |
| و به ياد آريد آنگاه که شما را از فرعونيان رهانيديم: شما را شکنجه‌هاى سخت مى‌کردند، پسرانتان را مى‌کشتند و زنانتان را زنده مى گذاشتند. و در اين آزمونى بزرگ از سوى پروردگارتان بود. (49) |
| وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (50) |
| و آن هنگام را که دريا را برايتان شکافتيم و شما را رهانيديم و فرعونيان را در برابر چشمانتان غرقه ساختيم. (50) |
| وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ (51) |
| و آن هنگام را که چهل شب با موسى وعده نهاديم و شما که ستمکاران بوديد، بعد از او گوساله را پرستيديد. (51) |
| ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (52) |
| پس گناهانتان را عفو کرديم، باشد که سپاسگزار باشيد. (52) |
| وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (53) |
| و به ياد آريد آن هنگام را که به موسى کتاب و فرقان داديم، باشد که هدايت شويد. (53) |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (54) |
| و آن هنگام را که موسى به قوم خود گفت: اى قوم من، شما بدان سبب که گوساله را پرستيديد بر خود ستم روا داشتيد؛ اينک به درگاه آفريدگارتان توبه کنيد و يکديگر را بکشيد، که چنين کارى در نزد آفريدگارتان ستوده‌تر است. پس خدا توبه شما را بپذيرفت، زيرا توبه‌پذير و مهربان است. (54) |
| وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (55) |
| و آن هنگام را که گفتيد: اى موسى، ما تا خدا را به آشکارا نبينيم به تو ايمان نمى‌آوريم. و همچنان که مى‌نگريستيد صاعقه شما را فرو گرفت. (55) |
| ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (56) |
| و شما را پس از مردن زنده ساختيم، شايد سپاسگزار شويد. (56) |
| وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (57) |
| و ابر را سايبانتان گردانيديم و برايتان مَنّ و سَلوى فرستاديم: بخوريد از اين چيزهاى پاکيزه که شما را روزى داده‌ايم. و آنان بر ما ستم نکردند، بلکه بر خود ستم مى‌کردند. (57) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |