سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 542 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (1) |
خدا سخن زنى را که در باره شوهرش با تو به مجادله آمده است و به خدا شِکوه مىکند، شنيد. و خدا گفت و گوى شما را مىشنود، زيرا شنوا و بيناست. (1) |
الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ ۖ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (2) |
از ميان شما کسانى که زنانشان را ظِهار مىکنند بدانند که زنانشان مادرانشان نشوند؛ مادرانشان فقط زنانى هستند که آنها را زاييدهاند، و سخنى ناپسند و دروغ است که مىگويند. و خدا از گناهان درگذرنده است و آمرزنده است. (2) |
وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۚ ذَٰلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (3) |
آنهايى که زنانشان را ظهار مىکنند، آنگاه از آنچه گفتهاند پشيمان مىشوند، پيش از آنکه با يکديگر تماس يابند، بايد بندهاى آزاد کنند. اين پندى است که به شما مىدهند و خدا به کارهايى که مىکنيد آگاه است. (3) |
فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۖ فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا ۚ ذَٰلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۗ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (4) |
اما کسانى که بندهاى نيابند، پيش از آنکه با يکديگر تماس يابند، بايد دو ماه پى در پى روزه بدارند. و آن که نتواند، شصت مسکين را طعام دهد. و اين بدان سبب است که به خدا و پيامبرش ايمان بياوريد. اينها حدود خداست. و براى کافران عذابى است دردآور. (4) |
إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ وَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۚ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ (5) |
کسانى که با خدا و پيامبرش مخالفت مىورزند ذليل و خوار مىشوند، همچنان که پيشينيانشان خوار شدهاند. ما آياتى روشن نازل کرديم و کافران را عذابى است خوارکننده. (5) |
يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا ۚ أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (6) |
روزى که خدا همگان را زنده مىکند، آنان را از کارى که کردهاند آگاه مىسازد. خدا اعمال آنها را شماره کرده است، هر چند خود از ياد بردهاند، و خدا ناظر بر هر چيزى است. (6) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |