| سوره 76 | سوره مبارکه الانسان | صفحه 580 |
|
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا (26) |
| در پاره‌اى از شب سجده‌اش کن و در همه درازناى شب تسبيحش گوى. (26) |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا (27) |
| اينان اين دنياى زودگذر را دوست دارند و آن روز دشوار را پس پشت مى‌افکنند. (27) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا (28) |
| ما آدميان را آفريديم و اعضا و مفاصلشان را نيرومند گردانيديم و اگر خواهيم، به جاى آنها قومى همانندشان بياوريم. (28) |
| إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (29) |
| اين اندرزى است. پس هر که خواهد، راهى به سوى پروردگار خويش برگزيند. (29) |
| وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (30) |
| و شما جز آن نمى‌خواهيد که خدا خواسته باشد، زيرا خدا دانا و حکيم است. (30) |
| يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (31) |
| هر کس را که بخواهد مشمول رحمت خود سازد، و براى ستمکاران عذابى دردآور آماده کرده است. (31) |
| سوره 77 | سوره مبارکه المرسلات | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا (1) |
| سوگند به بادهايى که از پى هم مى‌آيند، (1) |
| فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا (2) |
| و سوگند به بادهاى سخت‌وزنده، (2) |
| وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا (3) |
| و سوگند به بادهاى باران‌آور، (3) |
| فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا (4) |
| و سوگند به آنها که حق را از باطل جدا مى‌کنند، (4) |
| فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا (5) |
| و سوگند به آنها که ياد خدا را مى آموزند: (5) |
| عُذْرًا أَوْ نُذْرًا (6) |
| تمام‌کردن حجت را، يا بيم‌کردن را، (6) |
| إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (7) |
| که آنچه به شما وعده داده شود واقع خواهد شد. (7) |
| فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ (8) |
| پس آنگاه که ستارگان خاموش شوند، (8) |
| وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ (9) |
| و آنگاه که آسمان بشکافد، (9) |
| وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (10) |
| و آنگاه که کوه‌ها پراکنده گردند، (10) |
| وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ (11) |
| و آنگاه که پيامبران را وقتى معين شود. (11) |
| لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ (12) |
| براى چه روزى معين شود؟ (12) |
| لِيَوْمِ الْفَصْلِ (13) |
| براى روز فصل. (13) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ (14) |
| و چه دانى که روز فصل چيست؟ (14) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (15) |
| در آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان. (15) |
| أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ (16) |
| آيا اوّليان را هلاک نکرده‌ايم. (16) |
| ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ (17) |
| و آخريان را نيز از پى آنها نمى بريم؟ (17) |
| كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (18) |
| با مجرمان چنين رفتار مى‌کنيم. (18) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (19) |
| در آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان. (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |