| سوره 82 | سوره مبارکه الانفطار | صفحه 587 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ (1) |
| آنگاه که آسمان بشکافد، (1) |
| وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ (2) |
| و آنگاه که ستارگان پراکنده شوند، (2) |
| وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) |
| و آنگاه که درياها به هم بپيوندند، (3) |
| وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) |
| و آنگاه که قبرها زير و زبر گردند، (4) |
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) |
| هر کس مى‌داند چه چيز پيشاپيش فرستاده و چه چيز بر جاى گذاشته است. (5) |
| يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) |
| اى آدمى، چه چيز تو را به پروردگار کريمت مغرور کرده است؟ (6) |
| الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) |
| آن که تو را بيافريد و اعضايت تمام کرد و اعتدالت بخشيد. (7) |
| فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) |
| و به هر صورتى که خواست اعضاى تو را به هم انداخت. (8) |
| كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) |
| آگاه باشيد که شما روز جزا را دروغ مى‌انگاريد. (9) |
| وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) |
| حال آنکه بر شما محافظانى گمارده شده‌اند: (10) |
| كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) |
| کاتبانى بزرگوار، (11) |
| يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) |
| مى‌دانند که شما چه مى‌کنيد. (12) |
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) |
| هر آينه نيکوکاران در نعمتند، (13) |
| وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) |
| و گناهکاران در جهنم. (14) |
| يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) |
| در روز شمار به جهنم درآيند، (15) |
| وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16) |
| و از آن غايب نشوند. (16) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) |
| تو چه مى‌دانى که روز شمار چيست؟ (17) |
| ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) |
| باز هم تو چه مى‌دانى که روز شمار چيست؟ (18) |
| يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19) |
| روزى است که کسى براى کسى ديگر هيچ کارى نتواند کرد و در آن روز فرمان فرمان خدا باشد. (19) |
| سوره 83 | سوره مبارکه المطففين | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ (1) |
| واى بر کم‌فروشان. (1) |
| الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2) |
| آنان که چون از مردم کيل مى‌ستانند آن را پُر مى‌کنند؛ (2) |
| وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3) |
| و چون براى مردم مى‌پيمايند يا مى‌کشند از آن مى‌کاهند. (3) |
| أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ (4) |
| آيا اينان نمى‌دانند که زنده مى‌شوند. (4) |
| لِيَوْمٍ عَظِيمٍ (5) |
| در آن روز بزرگ؟ (5) |
| يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (6) |
| روزى که مردم به پيشگاه پروردگار جهانيان مى‌ايستند. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |