| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 350 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سُورَةٌ أَنْزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنْزَلْنَا فِيهَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (1) |
| سوره‌اى است که آن را نازل کرده‌ايم و واجبش ساخته‌ايم و در آن آياتى روشن فرستاده‌ايم، باشد که پند گيريد. (1) |
| الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (2) |
| زن و مرد زناکار را هر يک صد ضربه بزنيد. و اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد، مباد که در حکم خدا نسبت به آن دو دستخوش ترحم گرديد. و بايد که به هنگام شکنجه کردنشان گروهى از مؤمنان حاضر باشند. (2) |
| الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (3) |
| مرد زناکار، جز زن زناکار يا مشرک را نمى‌گيرد، و زن زناکار را جز مرد زناکار يا مشرک نمى‌گيرد. و اين بر مؤمنان حرام شده است. (3) |
| وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (4) |
| کسانى را که زنان عفيف را به زنا متهم مى‌کنند و چهار شاهد نمى‌آورند، هشتاد ضربه بزنيد، و از آن پس هرگز شهادتشان را نپذيريد که مردمى فاسقند. (4) |
| إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (5) |
| مگر کسانى که بعد از آن توبه کنند و به صلاح آيند. زيرا خدا آمرزنده و مهربان است. (5) |
| وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَدَاءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ (6) |
| و کسانى که زنان خود را به زنا متهم مى‌کنند و شاهدى جز خود ندارند، هر يک از آنها را چهار بار شهادت است به نام خدا که از راستگويان است. (6) |
| وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (7) |
| و بار پنجم بگويد که لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد. (7) |
| وَيَدْرَأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (8) |
| و اگر آن زن چهار بار به خدا سوگند خورد که آن مرد دروغ مى‌گويد، حد از او برداشته مى‌شود. (8) |
| وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِنْ كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ (9) |
| و بار پنجم بگويد که خشم خدا بر او باد اگر مرد از راستگويان باشد. (9) |
| وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ (10) |
| چه مى‌شد اگر فضل و رحمتى که خدا بر شما ارزانى داشته است نمى‌بود؟ و اگر نه اين بود که خدا توبه‌پذير و حکيم است؟ (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |