| سوره 47 | سوره مبارکه محمد | صفحه 507 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (1) |
| خدا اعمال کسانى را که کافر شدند و مردم را از راه خدا باز داشتند باطل ساخته است. (1) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ (2) |
| خدا گناه کسانى را که ايمان آورده‌اند و کارهاى شايسته کرده‌اند و بدانچه بر محمد نازل شده -که آن حق است و از جانب پروردگارشان- ايمان آورده‌اند، از آنها زدود و کارهايشان را به صلاح آورد. (2) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ (3) |
| و اين بدان سبب است که کافران از باطل پيروى کردند و آنان که ايمان آوردند از حقى که از جانب پروردگارشان آمده بود، پيروى کردند. خدا براى مردم اينچنين مثَل مى‌زند. (3) |
| فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ (4) |
| چون با کافران روبرو شديد، گردنشان را بزنيد. و چون آنها را سخت فرو کوفتيد، اسيرشان کنيد و سخت ببنديد. آنگاه يا به منت آزاد کنيد يا به فديه. تا آنگاه که جنگ به پايان آيد. و اين است حکم خدا. و اگر خدا مى‌خواست، از آنان انتقام مى‌گرفت، ولى خواست تا شما را به يکديگر بيازمايد. و آنان که در راه خدا کشته شده‌اند اعمالشان را باطل نمى‌کند. (4) |
| سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ (5) |
| زودا که هدايتشان کند و کارهايشان را به صلاح آورد. (5) |
| وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ (6) |
| و به بهشتى که برايشان وصف کرده است داخلشان سازد. (6) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ (7) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، اگر خدا را يارى کنيد، شما را يارى خواهد کرد و پايدارى خواهد بخشيد. (7) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (8) |
| هلاکت و شوربختى باد بر کافران. خدا اعمالشان را باطل کرده است. (8) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (9) |
| زيرا آنان چيزى را که خدا نازل کرده است ناخوش دارند. خدا نيز اعمالشان را نابود کرد. (9) |
| ۞ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۖ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا (10) |
| آيا در زمين سير نکرده‌اند تا بنگرند که عاقبت کسانى که پيش از آنها بوده‌اند چگونه بوده است؟ خدا هلاکشان کرد و کافران نيز عاقبتى آنچنان خواهند داشت. (10) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَىٰ لَهُمْ (11) |
| اين بدان سبب است که خدا ياور کسانى است که ايمان آورده‌اند. و کافران را هيچ ياورى نيست. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |