سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 10 |
|
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (62) |
مسلماً کساني که [به ظاهر] ايمان آوردند، و يهودي ها و نصراني ها و صابئي ها هر کدامشان [از روي حقيقت] به خدا و روز قيامت ايمان آورند و کار شايسته انجام دهند، براي آنان نزد پروردگارشان پاداشي شايسته و مناسب است، و نه بيمي بر آنان است و نه اندوهگين شوند. (62) |
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (63) |
و [ياد کنيد] هنگامي که از شما [بر پيروي از حق] پيمان گرفتيم، و کوه طور را بالاي سرتان برافراشتيم، [و گفتيم:] آنچه را [از آيات کتاب آسماني] به شما داده ايم، با قدرت و قوّت دريافت کنيد، و آنچه را در آن است [براي اجرا کردن] به ياد داشته باشيد تا پرهيزکار شويد. (63) |
ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۖ فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (64) |
آن گاه بعد از [پيمان گرفتن، از وفاکردن به آن] سرپيچي کرديد، و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، قطعاً از زيانکاران بوديد. (64) |
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ (65) |
بي ترديد شما [سرگذشتِ کساني از هم مسلکان خود را] که در روز شنبه [از فرمان خدا که صيد ماهي را حرام کرده بود] عصيان ورزيدند دانستيد که [به کيفر عصيانشان] به آنان نهيب زديم که به صورت بوزينگاني خوار و رانده شده درآييد. (65) |
فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ (66) |
در نتيجه، آن [مجازات] را عبرتي براي کساني که شاهدِ حادثه بودند، وکساني که بعد از آنان مي آيند، و پندي براي پرواپيشگان قرار داديم. (66) |
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً ۖ قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا ۖ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (67) |
و [ياد کنيد] زماني که موسي به قومش گفت: خدا به شما فرمان مي دهد گاوي را ذبح کنيد، گفتند: آيا ما را مسخره مي کني؟! گفت: به خدا پناه مي برم از اينکه از نادانان باشم. (67) |
قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَا فَارِضٌ وَلَا بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَٰلِكَ ۖ فَافْعَلُوا مَا تُؤْمَرُونَ (68) |
گفتند: از پروردگارت بخواه براي ما بيان کند که آن گاو چگونه گاوي باشد؟ گفت: او مي فرمايد که آن گاوي است نه پير از کارمانده، نه جوان نارسيده، [بلکه] گاوي ميان اين دو نوع گاو است. پس آنچه را به آن فرمان داده اند، انجام دهيد. (68) |
قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا لَوْنُهَا ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ (69) |
گفتند: از پروردگارت بخواه که براي ما توضيح دهد رنگش چگونه باشد؟ گفت: خدا مي گويد: گاوي است زرد و رنگش روشن که بينندگان را شاد و مسرور مي کند. (69) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |