| سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 109 |
|
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (10) |
| وکساني که کافر شدند و آيات ما را تکذيب کردند، اهل دوزخ اند. (10) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (11) |
| اي اهل ايمان! نعمت خدا را بر خود ياد کنيد زماني که گروهي قصد کردند که [براي نابودي تان] به شما شبيخون زنند، ولي خدا توطئه آنان را از شما بازداشت. و از خدا پروا کنيد و مؤمنان فقط بايد بر خدا توکل کنند. (11) |
| ۞ وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا ۖ وَقَالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ ۖ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ وَآتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَآمَنْتُمْ بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَلَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ (12) |
| خدا از بني اسرائيل [بر لزوم اطاعت از آيينش و پيروي از موسي] پيمان گرفت، و از ميان آنان دوازده سرپرست برانيگختيم [تا هر يک عهده دار امور قبيله اي از قبايل بني اسرائيل باشد]، و خدا به آنان فرمود: يقيناً من با شمايم، اگر نماز را برپا داريد، و زکات بپردازيد، و به پيامبرانم ايمان آوريد، و آنان را تقويت و ياري کنيد و به خدا وامي نيکو دهيد، مسلماً گناهانتان را محو مي کنم، و شما را در بهشت هايي که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است در مي آورم؛ پس هر که از شما بعد از اين کافر شود، يقيناً راه راست را گم کرده است. (12) |
| فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ ۙ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (13) |
| پس آنان را به سبب پيمان شکستنشان لعنت کرديم، و دل هايشان را بسيار سخت گردانيديم، [تا جايي که] کلمات خدا را از جايگاه اصلي اش و معناي حقيقي اش تغيير مي دهند، و بخشي از آنچه را [از معارف و احکام تورات واقعي] که به وسيله آن پند داده شدند، از ياد بردند [و ناديده گرفتند]، و همواره از اعمال خائنانه آنان جز اندکي از ايشان [که وفادار به پيمان خدايند] آگاه مي شوي؛ پس [تا نزول حکم جهاد] از آنان درگذر و [از مجازاتشان] روي گردان؛ زيرا خدا نيکوکاران را دوست دارد. (13) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |