| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 25 |
|
| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (164) |
| بي ترديد در آفرينش آسمان ها و زمين و رفت و آمد شب و روز و کشتي هايي که در درياها [با جابجا کردن مسافر و کالا] به سود مردم روانند و باراني که خدا از آسمان نازل کرده و به وسيله آن زمين را پس از مردگي اش زنده ساخته و در آن از هر نوع جنبنده اي پراکنده کرده و گرداندن بادها و ابرِ مسخّر ميان آسمان و زمين، نشانه هايي است [از توحيد، ربوبيّت و قدرت خدا] براي گروهي که مي انديشند. (164) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ (165) |
| و برخي از مردم به جاي خدا معبودهايي انتخاب مي کنند که آنها را آن گونه که سزاوار است خدا را دوست داشته باشند، دوست مي دارند؛ ولي آنان که ايمان آورده اند، محبت و عشقشان به خدا بيشتر و قوي تر است. و اگر کساني که [با انتخاب معبودهاي باطل] ستم روا داشتند، هنگامي که عذاب را ببينند، بي ترديد بفهمند که همه قدرت ويژه خداست [و معبودهاي باطل، هيچ و پوچ اند] و خدا سخت کيفر است. (165) |
| إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ (166) |
| در آن هنگام پيشوايان [شرک و کفر] از پيروانشان بيزاري جويند، و عذاب را مشاهده کنند، و همه دست آويزها و پيوندها از آنان بريده شود. (166) |
| وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا ۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ ۖ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ (167) |
| و آنان که [به جاي خدا از پيشوايان شرک و کفر] پيروي کردند، گويند: کاش براي ما بازگشتي [به دنيا] بود تا ما هم از آنان بيزاري مي جستيم، همان گونه که آنان از ما بيزاري جستند. خدا اين گونه اعمالشان را که براي آنان مايه اندوه و دريغ است، به آنان نشان مي دهد و اينان هرگز از آتش بيرون آمدني نيستند. (167) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (168) |
| اي مردم! از آنچه [از انواع ميوه ها و خوردني ها] در زمين حلال و پاکيزه است، بخوريد و از گام هاي شيطان پيروي نکنيد؛ زيرا او نسبت به شما دشمني آشکار است. (168) |
| إِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (169) |
| فقط شما را به بدي و زشتي فرمان مي دهد، و اينکه جاهلانه اموري را [به عنوان حلال و حرام] به خدا نسبت دهيد. (169) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |