| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 276 |
|
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ (80) |
| و خدا خانه هايتان را براي شما مايه آرامش و راحت قرار داد، و براي شما از پوست دام ها سر پناه [مانند قبّه و خيمه] مقرّر کرد، که آنها را روز کوچ کردنتان و هنگام اقامتتان [در جابجا کردن] سبک مي يابيد و [براي شما] از پشم ها و کرک ها و موهاي آنها تا زماني معين، وسايل زندگي و کالاي تجارت پديد آورد. (80) |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلَالًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ (81) |
| و خدا براي شما از آنچه آفريده سايه هايي قرار داد، از کوه ها پناه گاه هايي برايتان به وجود آورد، و تن پوش هايي براي شما قرار داد که شما را از گرما نگه مي دارد و پيراهن هايي [مقاوم] که شما را از آسيب جنگ و نبردتان حفظ مي کند؛ اين گونه نعمت هايش را بر شما کامل مي کند تا تسليم فرمان هاي او شويد. (81) |
| فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (82) |
| پس اگر [بعد از اين همه لطف و رحمت] روي از حق گرداندند [اندوهگين مشو]؛ زيرا فقط رساندن آشکار [پيام وحي] بر عهده توست. (82) |
| يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (83) |
| آنان نعمت خدا را مي شناسند، سپس [از روي کبر و لجاجت] آن را انکار مي کنند و بيشترشان کافرند. (83) |
| وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (84) |
| و روزي را [ياد کن] که از هر امتي گواهي برمي انگيزيم، سپس به کافران نه اجازه [عذر خواهي] مي دهند، و نه از آنان مي خواهند که [براي به دست آوردن خشنودي خدا] عذرخواهي کنند! (84) |
| وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (85) |
| و چون که ستمکاران عذاب را ببينند [مي يابند که هيچ راه گريزي از آن ندارند] پس [به کيفر ستمشان] نه عذاب از آنان سبک مي شود، و نه مهلتشان دهند. (85) |
| وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ (86) |
| و زماني که مشرکان [در عرصه قيامت] بت هايشان را که شريکان خدا قرار داده بودند ببينند، مي گويند: پروردگارا! اينان شريکاني هستند که ما آنها را به جاي تو مي پرستيديم [و اينان سبب گمراهي ما شدند.] ولي شريکان به آنان پاسخ مي دهند: يقيناً شما دروغگوييد [؛ زيرا سبب گمراهي شما هواي نفس، کبر و لجاجت شما بود.] (86) |
| وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ ۖ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (87) |
| و در آن روز همه مشرکان در پيشگاه خدا سر تسليم فرود آورند و معبودهايي را که همواره به دروغ [به عنوان شريک خدا] بر خدا مي بستند [گم شده] از دستشان مي رود. (87) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |