| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 277 |
|
| الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ (88) |
| آنان که کافر شدند، و مردم را از راه خدا بازداشتند، به سبب فسادي که همواره مرتکب مي شدند، عذابي بر عذابشان مي افزاييم. (88) |
| وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ۖ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ (89) |
| و [ياد کن] روزي را که در هر امتي گواهي از خودشان بر آنان برمي انگيزيم، و تو را [اي پيامبر اسلام!] بر اينان گواه مي آوريم؛ و اين کتاب را بر تو نازل کرديم که بيانگر هر چيزي و هدايت و رحمت ومژده اي براي تسليم شدگان [به فرمان هاي خدا] ست. (89) |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (90) |
| به راستي خدا به عدالت و احسان و بخشش به خويشاوندان فرمان مي دهد، و از فحشا و منکر و ستم گري نهي مي کند. شما را اندرز مي دهد تا متذکّر [اين حقيقت] شويد [که فرمان هاي الهي، ضامن سعادت دنيا و آخرت شماست.] (90) |
| وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدْتُمْ وَلَا تَنْقُضُوا الْأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا ۚ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ (91) |
| و به پيمان خدا چون پيمان بستيد، وفا کنيد و سوگند را پس از محکم کردنش [به وسيله عزم و قصد قطعي] در حالي که خدا را بر خود ضامن و کفيل قرار داده ايد، نشکنيد؛ يقيناً خدا آنچه را انجام مي دهيد، مي داند. (91) |
| وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَنْ تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَىٰ مِنْ أُمَّةٍ ۚ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ ۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (92) |
| و مانند آن [زني] که پشم هاي تابيده خود را پس از استحکام و استواري وا مي تابانيد، نباشيد که سوگندهايتان را ميان خود به بهانه اينکه گروهي [چون مشرکان] از گروهي [چون مؤمنان] از نظر نفرات و امکانات افزون ترند، مايه خيانت و فساد قرار دهيد [به اين صورت که از روي تظاهر، مؤمنان را با سوگندهايتان دلخوش کنيد که با آنان هستيد، و در پشت پرده سوگندهايتان را بشکنيد، و به خيال اينکه از ضربه هاي دشمن در امان بمانيد، به دشمن بپيونديد] جز اين نيست که خدا شما را به وسيله آن [نفرات اندک وافزوني نفرات دشمن] آزمايش مي کند، و روز قيامت آنچه را [از حق و باطل] همواره در آن اختلاف مي کرديد، براي شما روشن مي سازد. (92) |
| وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (93) |
| اگر خدا مي خواست شما را [بر محور هدايت] يک امت قرار مي داد [اماهدايت اجباري فاقد ارزش است]، ولي هر کس را بخواهد [به کيفر لجاجت وتکبّرش] گمراه مي کند و هر کس را بخواهد هدايت مي نمايد؛ و مسلماً ازآنچه همواره انجام مي داديد، بازپرسي خواهيدشد. (93) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |