سوره 27 | سوره مبارکه النمل | صفحه 385 |
|
مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ (89) |
آنان که کارهاي خير و نيک [به آخرت] بياورند، پاداشي بهتر از آن دارند، و آنان در آن روز از هول و هراسي بزرگ ايمن اند، (89) |
وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (90) |
و آنان که کارهاي بد و زشت بياورند به رو در آتش افکنده مي شوند؛ [و به آنان گويند:] آيا جز آنچه انجام داديد پاداشتان داده اند؟ (90) |
إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْءٍ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (91) |
من فقط فرمان يافته ام که پروردگار اين شهر را که آن را بسيار محترم شمرده و همه چيز در سيطره مالکيّت و فرمانروايي اوست، بپرستم و فرمان يافته ام که از تسليم شدگان [فرمان ها و احکام او] باشم، (91) |
وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِينَ (92) |
و اينکه قرآن را بخوانم؛ پس هر که راه يابد فقط به سود خود راه يافته است، و هر که گمراه شود [آثار شوم گمراهي فقط متوجه خود اوست] پس [به مردم] بگو: من فقط از بيم دهندگانم، (92) |
وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (93) |
و بگو: همه ستايش ها ويژه خداست؛ به زودي نشانه هاي خود را [که شکست شما و گرفتاري هاي سخت دنيايي و مرگ و عذاب آخرت است] به شما [مشرکان و کافران] نشان خواهد داد، پس آنها را [به خوبي] خواهيد شناخت. و پروردگارت از آنچه انجام مي دهيد، بي خبر نيست. (93) |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
طسم (1) |
طسم (1) |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) |
اين آيات [باعظمت] کتاب روشنگر است. (2) |
نَتْلُو عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (3) |
بخشي از سرگذشت [مهم] موسي و فرعون را براي [عبرت گرفتن] مردمي که ايمان مي آورند به حق و راستي بر تو مي خوانيم. (3) |
إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (4) |
همانا فرعون [در سرزمين مصر] برتري جويي و سرکشي کرد و مردمش را گروه گروه ساخت، در حالي که گروهي از آنان را ناتوان و زبون گرفت، پسرانشان را سر مي بريد، و زنانشان را [براي بيگاري گرفتن] زنده مي گذاشت؛ بي ترديد او از مفسدان بود. (4) |
وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ (5) |
و ما مي خواستيم به آنان که در آن سرزمين به ناتواني و زبوني گرفته شده بودند، نعمت هاي باارزش دهيم، و آنان را پيشوايان مردم و وارثان [اموال، ثروت ها و سرزمين هاي فرعونيان] گردانيم. (5) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |