سوره 33 | سوره مبارکه الاحزاب | صفحه 426 |
|
لَا جُنَاحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاءِ إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاءِ أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ ۗ وَاتَّقِينَ اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا (55) |
همسران پيامبر را نزد پدرانشان و پسرانشان و برادرانشان و پسران برادرانشان و پسران خواهرانشان و زنان هم کيششان و بردگانشان [در ترک پوشش و حجاب] گناهي نيست؛ و از خدا پروا کنيد که خدا به هر چيزي گواه است. (55) |
إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (56) |
همانا خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود و رحمت مي فرستند. اي اهل ايمان! بر او درود فرستيد و آن گونه که شايسته است، تسليم او باشيد. (56) |
إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا (57) |
قطعاً آنان که خدا و پيامبرش را مي آزارند، خدا در دنيا و آخرت لعنتشان مي کند، و براي آنان عذابي خوارکننده آماده کرده است. (57) |
وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا (58) |
و کساني که مردان و زنان مؤمن را [با متهم کردن] به اعمالي که انجام نداده اند، مي آزارند، بي ترديد بهتان و گناه بزرگي بر عهده گرفته اند. (58) |
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (59) |
اي پيامبر! به همسرانت و دخترانت و همسران کساني که مؤمن هستند بگو: چادرهايشان را بر خود فرو پوشند [تا بدن و آرايش و زيورهايشان در برابر ديد نامحرمان قرار نگيرد.] اين [پوشش] به اينکه [به عفت و پاکدامني] شناخته شوند نزديک تر است، و در نتيجه [از سوي اهل فسق و فجور] مورد آزار قرار نخواهند گرفت؛ و خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است. (59) |
۞ لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا (60) |
اگر منافقان و آنان که در دل هايشان بيماري [ضعف ايمان] است و آنانکه در مدينه شايعه هاي دروغ و دلهره آور پخش مي کنند [از رفتار زشتشان] باز نايستند، تو را بر ضد آنان برمي انگيزيم [که يا تبعيدشان کني يا با آنان بجنگي]، آن گاه در اين شهر جز اندکي [که خالص و پاک هستند] در کنار تو نخواهند ماند. (60) |
مَلْعُونِينَ ۖ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا (61) |
[اين چند گروه به علت اعمال ناهنجارشان] طردشدگان [از رحمت خداي] اند، هرجا که يافت شوند بايد دستگير شوند، و به سختي به قتل برسند. (61) |
سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا (62) |
خدا شيوه و روش خود را درباره کساني [مانند اين خائنان] که پيش تر درگذشتند، اين گونه قرار داده است، و براي شيوه و روش خدا هرگز تغيير و دگرگوني نخواهي يافت. (62) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |