| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 440 |
|
| وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا (45) |
| اگر خدا مردم را به کيفر گناهانشان مجازات مي کرد، هيچ جنبنده اي را بر پشت زمين وا نمي گذاشت؛ ولي آنان را تا سرآمدي معين مهلت مي دهد، پس هنگامي که اجلشان فرا رسد [آنان را در قيامت مجازات خواهد کرد]؛ بي ترديد خدا [به احوال] بندگانش بيناست. (45) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يس (1) |
| يس (1) |
| وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2) |
| سوگند به قرآن کريم، (2) |
| إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3) |
| که بي ترديد تو از فرستادگاني، (3) |
| عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (4) |
| بر راهي راست [قرار داري.] (4) |
| تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5) |
| [قرآن] نازل شده تواناي شکست ناپذير و مهربان است. (5) |
| لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6) |
| تا مردمي را بيم دهي که پدرانشان را بيم نداده اند و به اين علت [از حقايق] بي خبرند. (6) |
| لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7) |
| يقيناً فرمان عذاب بر بيشترشان محقق و ثابت شده است، به اين سبب ايمان نمي آورند. (7) |
| إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (8) |
| مسلماً ما غل هايي بر گردنشان نهاده ايم که تا چانه هايشان قرار دارد به طوري که سرهايشان بالا مانده است، (8) |
| وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9) |
| و از پيش رويشان حايلي و از پشت سرشان [نيز] حايلي قرار داده ايم، و به صورت فراگير ديدگانشان را فرو پوشانده ايم، به اين خاطر حقايق را نمي بينند، (9) |
| وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10) |
| و براي آنان يکسان است چه بيمشان دهي يا بيمشان ندهي، ايمان نمي آورند، (10) |
| إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11) |
| بيم دادنت فقط براي کسي ثمربخش است که از قرآن پيروي کند و در نهان از خداي رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشي نيکو و باارزش مژده ده. (11) |
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (12) |
| بي ترديد ما مردگان را زنده مي کنيم و آنچه را پيش فرستاده اند و [خوبي ها و بدي هاي] بر جا مانده از ايشان را ثبت مي کنيم و همه چيز را در کتابي روشن [که اصل همه کتاب هاست و آن لوح محفوظ است] برشمرده ايم. (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |