سوره 36 | سوره مبارکه يس | صفحه 445 |
|
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71) |
آيا نديده اند که ما از آنچه به قدرت خود انجام داده ايم براي آنان چهارپاياني آفريده ايم که آنان مالکشان هستند. (71) |
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72) |
و چهارپايان را براي آنان رام کرديم که برخي از آنها مرکب سواري آنان هستند و از [گوشت] برخي از آنها مي خورند، (72) |
وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73) |
و براي آنان در آن چهارپايان سودهايي [چون پشم، کُرک و پوست] و نوشيدني هايي [چون شير و فرآورده هاي آن] هست؛ آيا سپاس گزاري نمي کنند؟ (73) |
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (74) |
و به جاي خدا معبوداني انتخاب کرده اند به اميد اينکه [به وسيله آنها] ياري شوند، (74) |
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75) |
در حالي که [معبودان،] قدرت ياري دادن به آنان را ندارند و آنان [که سبک مغزان روي برتافته از حق اند] براي آن معبودان [از سوي شيطان] سپاهي احضار شده اند [تا عمر و مالشان را فداي اين معبودان باطل کنند.] (75) |
فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76) |
پس گفتارشان تو را اندوهگين نکند، بي ترديد ما آنچه را پنهان مي دارند و آنچه را آشکار مي کنند، مي دانيم. (76) |
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (77) |
آيا انسان ندانسته که ما او را از نطفه اي [پست و ناچيز] آفريده ايم و اينک ستيزه گري آشکار است؟ (77) |
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78) |
در حالي که آفرينش نخستين خود را از ياد برده براي ما مثلي زد [و] گفت: چه کسي اين استخوان ها را در حالي که پوسيده اند، زنده مي کند؟ (78) |
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79) |
بگو: همان کسي که نخستين بار آن را پديد آورد. زنده اش مي کند، و او به هر چيزي داناست (79) |
الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80) |
همان کسي که براي شما از درخت سبز، «آتش زنه» آفريد، که اکنون شما از آن آتش مي افروزيد. (80) |
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۚ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81) |
آيا کسي که آسمان ها و زمين را آفريده است، قدرت ندارد که [پس از مرگشان] همانند آنان را بيافريند؟ چرا قدرت دارد؛ زيرا اوست که آفريننده بسيار داناست. (81) |
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) |
شأن او اين است که چون پديد آمدن چيزي را اراده کند، فقط به آن مي گويد: باش، پس بي درنگ موجود مي شود. (82) |
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) |
بنابراين [از هر عيب و نقصي] منزّه است خدايي که مالکيّت و فرمانروايي همه چيز به دست اوست، و به سوي او بازگردانده مي شويد. (83) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |