سوره 48 | سوره مبارکه الفتح | صفحه 515 |
|
مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ ۖ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا ۖ سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ۚ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ ۚ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۗ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا (29) |
محمّد، فرستاده خداست و کساني که با او هستند بر کافران سرسخت و در ميان خودشان با يکديگر مهربانند، همواره آنان را در رکوع و سجود مي بيني که پيوسته فضل و خشنودي خدا را مي طلبند؛ نشانه آنان در چهره شان از اثر سجود پيداست، اين است توصيف آنان در تورات، و اما توصيفشان در انجيل اين است که وجودشان چون زراعتي است که جوانه هاي خود را رويانده پس تقويتش کرده تا ستبر و ضخيم شده، و در نتيجه بر ساقه هايش [محکم و استوار] ايستاده است، به طوري که دهقانان را [از رشد و انبوهي خود] به تعجب مي آورد تا خدا به وسيله [انبوهي و نيرومندي] مؤمنان، کافران را به خشم آورد. [و] خدا به کساني از آنان که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، آمرزش و پاداشي بزرگ وعده داده است. (29) |
سوره 49 | سوره مبارکه الحجرات | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (1) |
اي اهل ايمان! بر خدا و پيامبرش [در هيچ امري از امور دين و دنيا و آخرت] پيشي مگيريد و از خدا پروا کنيد که خدا شنوا و داناست. (1) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (2) |
اي مؤمنان! صدايتان را بلندتر از صداي پيامبر نکنيد، و آن گونه که با يکديگر بلند سخن مي گوييد با او بلند سخن نگوييد، مبادا آنکه اعمالتان تباه و بي اثر شود و شما تباهي آن را درک نکنيد. (2) |
إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَىٰ ۚ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ (3) |
بي ترديد کساني که صدايشان را نزد رسول خدا پايين مي آورند، همانان هستند که خدا دل هايشان را براي پرهيزکاري امتحان کرده، آنان را آمرزش و پاداشي بزرگ است. (3) |
إِنَّ الَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (4) |
يقيناً کساني که تو را از پشت اطاق ها صدا مي کنند، بيشترشان معرفت و آگاهي [به حرمت و عظمت تو] ندارند. (4) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |