| سوره 49 | سوره مبارکه الحجرات | صفحه 517 |
|
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ (12) |
| اي اهل ايمان! از بسياري از گمان ها [در حقّ مردم] بپرهيزيد؛ زيرا برخي از گمان ها گناه است، و [در اموري که مردم پنهان ماندنش را خواهانند] تفحص و پي جويي نکنيد، و از يکديگر غيبت ننماييد، آيا يکي از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده اش را بخورد؟ بي ترديد [از اين کار] نفرت داريد، و از خدا پروا کنيد که خدا بسيار توبه پذير و مهربان است. (12) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (13) |
| اي مردم! ما شما را از يک مرد و زن آفريديم و ملت ها و قبيله ها قرار داديم تا يکديگر را بشناسيد. بي ترديد گرامي ترين شما نزد خدا پرهيزکارترين شماست. يقيناً خدا دانا و آگاه است. (13) |
| ۞ قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا ۖ قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ ۖ وَإِنْ تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (14) |
| باديه نشينان گفتند: ما [از عمق قلب] ايمان آورديم. بگو: ايمان نياورده ايد، بلکه بگوييد: اسلام آورده ايم؛ زيرا هنوز ايمان در دل هايتان وارد نشده است. و اگر خدا و پيامبرش را اطاعت کنيد، چيزي از اعمالتان را نمي کاهد؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (14) |
| إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ (15) |
| مؤمنان فقط کساني اند که به خدا و پيامبرش ايمان آورده اند، آن گاه [در حقّانيّت آنچه به آن ايمان آورده اند] شک ننموده و با اموال و جان هايشان در راه خدا جهاد کرده اند؛ اينان [در گفتار و کردار] اهل صدق و راستي اند. (15) |
| قُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِينِكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (16) |
| بگو: آيا خدا را از دين خود [به خيال اينکه آگاه نيست] خبر مي دهيد [که از عمق قلب ايمان آورده ايد؟!] در حالي که خدا آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمين است مي داند، و خدا به همه چيز داناست. (16) |
| يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا ۖ قُلْ لَا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلَامَكُمْ ۖ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (17) |
| از اينکه اسلام آورده اند بر تو منت مي گذارند؛ بگو: اگر [در ادعاي مؤمن بودن] راستگوييد، بر من از اسلام آوردن خود منت نگذاريد، بلکه خداست که با هدايت شما به ايمان بر شما منت دارد. (17) |
| إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (18) |
| يقيناً خدا نهان آسمان ها و زمين را مي داند و خدا به آنچه انجام مي دهيد، بيناست. (18) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |