| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 53 |
|
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَىٰ كِتَابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُعْرِضُونَ (23) |
| آيا به کساني که بهره اي اندک از کتاب [تورات و انجيل] به آنان داده شده ننگريستي که به سوي کتاب خدا خوانده مي شوند تا در ميان آنان [درباره احکام الهي و نبوّت پيامبر اسلام] داوري کنند؟ سپس گروهي از آنان در حالي که اعراض کننده [از حق و حقيقت] اند، روي مي گردانند. (23) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ ۖ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (24) |
| اين روي گرداني به خاطر آن است که گفتند: هرگز آتش [دوزخ در روز قيامت] جز چند روزي به ما نمي رسد و آنچه همواره افترا و دروغ [به خدا] مي بستند، آنان را در دينشان مغرور کرده است. (24) |
| فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (25) |
| پس چه خواهند کرد، هنگامي که آنان را براي روزي که هيچ شکي در آن نيست گرد آوريم، و به هر کس آنچه [از نيک و بد] به دست آورده، به طور کامل داده شود، و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت. (25) |
| قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (26) |
| بگو: خدايا! اي مالک همه موجودات! به هر که خواهي حکومت مي دهي و از هر که خواهي حکومت را مي ستاني، و هر که را خواهي عزت مي بخشي و هر که را خواهي خوار و بي مقدار مي کني، هر خيري به دست توست، يقيناً تو بر هر کاري توانايي. (26) |
| تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ ۖ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ ۖ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (27) |
| شب را در روز در مي آوري و روز را در شب در مي آوري، و زنده را از مرده بيرون مي آوري و مرده را از زنده بيرون مي آوري؛ و هر که را بخواهي بي حساب روزي مي دهي. (27) |
| لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ (28) |
| مؤمنان نبايد کافران را به جاي اهل ايمان، سرپرست و دوست بگيرند؛ و هر کس چنين کند در هيچ پيوند و رابطه اي با خدا نيست، مگر آنکه بخواهيد به سبب دفع خطري که متوجه شماست از آنان تقيّه کنيد؛ خدا شما را از [عذاب] خود بر حذر مي دارد، و بازگشت [همه] به سوي خداست. (28) |
| قُلْ إِنْ تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَيَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (29) |
| بگو: اگر آنچه [از نيّت هاي فاسد و افکار باطل] در سينه هاي شماست، پنهان داريد يا آشکار کنيد، خدا آن را مي داند. و نيز آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمين است، مي داند و خدا بر هر چيز تواناست. (29) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |