سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 543 |
|
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَىٰ ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَىٰ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ۖ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (7) |
آيا ندانسته اي که خدا آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمين است، مي داند؟ هيچ گفتگوي محرمانه اي ميان سه نفر نيست مگر اينکه او چهارمي آنان است، و نه ميان پنج نفر مگر اينکه او ششمي آنان است، و نه کمتر از آن و نه بيشتر مگر اينکه هر کجا باشند او با آنان است، سپس روز قيامت آنان را به اعمالي که انجام داده اند آگاه مي کند؛ زيرا خدا به همه چيز داناست. (7) |
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَىٰ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَيَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَيَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ ۚ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا ۖ فَبِئْسَ الْمَصِيرُ (8) |
آيا کساني را که از گفتگوي محرمانه منع شده بودند، نديدي؟ که باز به کاري که از آن منع شده بودند باز مي گردند، و با يکديگر از روي گناه و دشمني و سرپيچي از پيامبر، محرمانه گفتگو مي کنند، و هنگامي که نزد تو آيند به صورتي تو را درود مي گويند که خدا به تو درود نگفته است، و در دل خود مي گويند: چرا خدا ما را به سبب آنچه مي گوييم عذاب نمي کند؟! دوزخ براي آنان کافي است، در آن وارد مي شوند، و بد بازگشت گاهي است. (8) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (9) |
اي اهل ايمان! هنگامي که محرمانه با يکديگر گفتگو مي کنيد از روي گناه و دشمني و سرپيچي از پيامبر با هم گفتگوي محرمانه نکنيد، و بر پايه [تشويق يکديگر به] نيکي و تقوا گفتگوي محرمانه کنيد، و از خدايي که به سوي او محشور مي شويد، پروا کنيد. (9) |
إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (10) |
جز اين نيست که گفتگوي محرمانه [بي منطق و رازگويي بي دليل] از [ناحيه] شيطان است تا مؤمنان را اندوهگين کند، ولي نمي تواند هيچ گزندي به آنان برساند مگر به فرمان خدا. و مؤمنان فقط بايد بر خدا توکل کنند [که توکل کننده به خدا از گزند شيطان مصون است.] (10) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ ۖ وَإِذَا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (11) |
اي مؤمنان! هنگامي که گويند: در مجالس [براي نشستن ديگر برادرانتان] جا باز کنيد، پس جا باز کنيد، تا خدا براي شما [در بهشت] جا باز کند. و چون گويند: برخيزيد، بي درنگ برخيزيد تا خدا مؤمنان از شما را به درجه اي و دانشمندانتان را به درجاتي [عظيم و باارزش] بلند گرداند، و خدا به آنچه انجام مي دهيد، آگاه است. (11) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |