| سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 551 |
|
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَىٰ أَنْ لَا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ ۙ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (12) |
| اي پيامبر! هنگامي که زنان باايمان نزد تو آيند تا [بر پايه اين شرايط] با تو بيعت کنند که چيزي را با خدا شريک نگيرند، و دزدي نکنند، و مرتکب زنا نشوند، و فرزندان خود را نکشند، و طفل حرام زاده خود را به دروغ و افترا به شوهرانشان نبندند، و در هيچ کار پسنديده اي از تو سرپيچي نکنند، با آنان بيعت کن و از خدا براي آنان آمرزش بخواه؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (12) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ (13) |
| اي مؤمنان! با قومي که خدا بر آنان خشم گرفته، دوستي نکنيد. آنان به يقين از آخرت مأيوسند، همان گونه که کافران مدفون در قبرها [که به سرانجام شوم خود رسيده اند، از نجات خويش] مأيوسند. (13) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
| آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را [به پاک بودن از هر عيب و نقصي] مي ستايند، و او تواناي شکست ناپذير و حکيم است. (1) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ (2) |
| اي مؤمنان! چرا چيزي را مي گوييد که خود عمل نمي کنيد؟ (2) |
| كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ (3) |
| نزد خدا به شدت موجب خشم است که چيزي را بگوييد که خود عمل نمي کنيد. (3) |
| إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ (4) |
| خدا کساني را دوست دارد که صف زده در راه او جهاد مي کنند [و از ثابت قدمي] گويي بنايي پولادين و استوارند. (4) |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ ۖ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (5) |
| و [ياد کن] هنگامي را که موسي به قومش گفت: اي قوم من! چرا مرا مي آزاريد در حالي که مي دانيد من فرستاده خدا به سوي شما هستم؟ پس هنگامي که [از حق] منحرف شدند، خدا هم دل هايشان را [از پذيرفتن هدايت] منحرف کرد، و خدا مردم فاسق را هدايت نمي کند. (5) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |