سوره 73 | سوره مبارکه المزمل | صفحه 574 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ (1) |
اي جامه بر خود پيچيده! (1) |
قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا (2) |
شب را جز اندکي [که ويژه استراحت است، براي عبادت] برخيز؛ (2) |
نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا (3) |
نصف [همه ساعات] شب [را به عبادت اختصاص ده] يا اندکي ازنصف بکاه، (3) |
أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا (4) |
يا [مقداري] بر نصف بيفزا، و قرآن را شمرده و روشن و با تأمل و دقت بخوان. (4) |
إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا (5) |
به يقين ما به زودي گفتاري سنگين [چون آيات قرآن] به تو القا خواهيمکرد. (5) |
إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِيلًا (6) |
بي ترديد عبادت [ي که در دل] شب [انجام مي گيرد] محکم تر و پايدارتر و گفتار در آن استوارتر و درست تر است. (6) |
إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا (7) |
تو را در روز [براي مشاغل فراوان معنوي و هدايت مردم و حل مشکلات نيازمندان،] رفت و آمدي طولاني است [پس ساعات شب براي عبادت فرصتي بهتر است.] (7) |
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا (8) |
نام پروردگارت را [به زبان حال و قال] ياد کن [و از غير او قطع اميد نما] و فقط دل بر او بند. (8) |
رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا (9) |
[همان که] پروردگار مشرق و مغرب [است]، هيچ معبودي جز او نيست، پس او را وکيل و کارساز خود انتخاب کن، (9) |
وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا (10) |
و بر گفتار [و آزار] مشرکان شکيبا باش و از آنان به شيوه اي پسنديده دوري کن، (10) |
وَذَرْنِي وَالْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِيلًا (11) |
و مرا با تکذيب کنندگان توانگر و نازپرورده واگذار و آنان را اندکي مهلت ده، (11) |
إِنَّ لَدَيْنَا أَنْكَالًا وَجَحِيمًا (12) |
که حتماً [براي آنان] نزد ما [به کيفر اعمالشان] زنجيرهايي گران و آتشي به شدت شعلهور است، (12) |
وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِيمًا (13) |
و غذايي گلوگير و عذابي دردناک است، (13) |
يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا (14) |
در روزي که زمين و کوه ها به لرزه درآيند، و کوه ها به صورت توده اي شن روان گردند! (14) |
إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَيْكُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَيْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ رَسُولًا (15) |
ما پيامبري که گواه بر [اعمال] شماست، به سويتان فرستاديم، همان گونه که به سوي فرعون، رسولي فرستاديم؛ (15) |
فَعَصَىٰ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِيلًا (16) |
پس فرعون از آن رسول نافرماني کرد، پس او را به عذابي سخت گرفتيم. (16) |
فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا (17) |
اگر امروز کفر بورزيد، پس چگونه خود را [از عذاب] روزي که کودکان را پير مي کند، حفظ مي نماييد؟! (17) |
السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ ۚ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا (18) |
آسمان به سبب شدت و کوبندگي آن روز، درهم شکافته مي شود و قطعاً وعده خدا شدني است. (18) |
إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (19) |
بي ترديد اين [قرآن] مايه تذکر و پند است، پس هر کس بخواهد راهي به سوي پروردگارش [باتکيه براين قرآن] برگزيند. (19) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |