سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 78 |
|
لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (7) |
براي مردان از آنچه پدر و مادر و نزديکان [پس از مرگ خود] به جاي مي گذارند سهمي است؛ و براي زنان هم آنچه پدر و مادر و نزديکان به جاي مي گذارند سهمي است، اندک باشد يا بسيار، سهمي است لازم وواجب. (7) |
وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا (8) |
چون هنگام تقسيم کردن ارث، خويشاوندان و يتيمان و مستمندان حاضر شدند، چيزي از آن را به ايشان بدهيد، و با آنان سخني شايسته و پسنديده گوييد. (8) |
وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا (9) |
و کساني که اگر فرزنداني ناتوان پس از خود به جاي مي گذارند، بر آنان [از ضايع شدن حقوقشان] بيم دارند، بايد [از اينکه حقوق يتيمان ديگران را ضايع کنند] بترسند. پس لازم است [نسبت به شأن يتيمان] از خدا پروا کنند، و [درباره آنان] سخني درست و استوار گويند. (9) |
إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا (10) |
بي ترديد کساني که اموال يتيمان را به ستم مي خورند، فقط در شکم هاي خود آتش مي خورند، و به زودي در آتش فروزان در آيند. (10) |
يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۚ فَإِنْ كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (11) |
خدا شما را درباره [ارث] فرزندانتان سفارش مي کند که سهم پسر مانند سهم دو دختر است. و اگر [ميراث برانِ ميّت] دخترند و بيش از دو دختر باشند، سهم آنان دو سوم ميراث است؛ و اگر يک دختر باشد، نصف ميراث سهم اوست. و براي هر يک از پدر و مادر ميّت چنانچه ميّت فرزندي داشته باشد، يک ششم ميراث است؛ و اگر فرزندي نداشته باشد، و [تنها] پدر و مادرش ارث مي برند، براي مادرش يک سوم است [و باقي مانده ميراثْ سهم پدر اوست] و اگر ميّت برادراني داشته باشد، سهم مادرش يک ششم است. [همه اين سهام] پس از وصيتي است که [نسبت به مال خود] مي کند، يا [پس از] دَيْني است [که بايد از اصل مال پرداخت شود.] شما نمي دانيد پدران و فرزندانتان کدام يک براي شما سودمندترند [بنابراين اختلاف سهم ها، شما را نگران نکند و موجب اعتراض نشود]. [اين تقسيم بندي] فريضه اي از سوي خداست؛ زيرا خدا همواره دانا و حکيم است. (11) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |