سوره 85 | سوره مبارکه البروج | صفحه 590 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ (1) |
سوگند به آسمان که داراي برج هاست (1) |
وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ (2) |
و سوگند به روزي که [برپا شدنش را براي داوري ميان مردم] وعده داده اند (2) |
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ (3) |
و سوگند به شاهد [که پيامبر هر امت است] و مورد مشاهده [که اعمال هر امت است؛] (3) |
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (4) |
مرده باد صاحبان آن خندق [که مؤمنان را در آن سوزاندند.] (4) |
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ (5) |
آن آتشي که آتش گيرانه اش فراوان و بسيار بود، (5) |
إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ (6) |
هنگامي که آنان پيرامونش [به تماشا] نشسته بودند (6) |
وَهُمْ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (7) |
و آنچه را از شکنجه و آسيب درباره مؤمنان انجام مي دادند تماشاگر و ناظر بودند (7) |
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (8) |
و از مؤمنان چيزي را منفور و ناپسند نمي داشتند مگر ايمانشان را به خداي تواناي شکست ناپذير و ستوده؛ (8) |
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (9) |
خدايي که مالکيّت و فرمانروايي آسمان ها و زمين در سيطره اوست و خدا بر همه چيز گواه است. (9) |
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ (10) |
کساني که مردان و زنان مؤمن را مورد شکنجه و آزار قرار دادند، سپس توبه نکردند، نهايتاً عذاب دوزخ و عذاب سوزان براي آنان است. (10) |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ (11) |
بي ترديد کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند بهشت هايي که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، ويژه آنان است، اين است کاميابي بزرگ. (11) |
إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ (12) |
بي ترديد به قهر گرفتن و مجازات پروردگارت بسيار سخت است. …. (12) |
إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ (13) |
اوست که [مخلوقات را] مي آفريند، و [پس از مرگ] باز مي گرداند…. (13) |
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ (14) |
و او بسيار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان] است. (14) |
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ (15) |
صاحب عرش و ارجمند [و عالي صفات] است. …. (15) |
فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ (16) |
آنچه را بخواهد [بي آنکه بازدارنده اي در برابرش باشد] انجام مي دهد. …. (16) |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ (17) |
آيا خبر آن سپاهيان به تو رسيده است؟ (17) |
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ (18) |
[سپاهيان] فرعون و ثمود [که به سبب تکذيبشان به عذابي دردناک دچار شدند؛] (18) |
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ (19) |
[فقط آنان تکذيب گر نبودند] بلکه کافران [قوم تو] در تکذيبي سخت ترند…. (19) |
وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِيطٌ (20) |
و خدا از همه سو بر آنان احاطه دارد. (20) |
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ (21) |
[چنين نيست که درباره قرآن مي پندارند] بلکه آن، قرآني باعظمت و بلند مرتبه است (21) |
فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ (22) |
که در لوح محفوظ است [به همين خاطر از دستبرد هر تحريف گري مصون است.] (22) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |