| سوره 66 | سوره مبارکه التحريم | صفحه 560 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ۖ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (1) |
| اي پيامبر! چرا آنچه را که خدا بر تو حلال کرده براي به دست آوردن خشنودي همسرانت بر خود حرام مي کني؟ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (1) |
| قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ ۚ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ ۖ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (2) |
| به يقين خدا راه گشودن [و شکستن] سوگندهايتان را [در مواردي] براي شما مقرّر کرده است، [و آن اينکه سوگندها را با کفاره دادن بشکنيد تا از محدوديت و تنگنا درآييد] و خدا سرپرست و يار شماست، و او دانا و حکيم است. (2) |
| وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَىٰ بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ ۖ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَٰذَا ۖ قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ (3) |
| و هنگامي که پيامبر، رازي را به يکي از همسرانش گفت و او آن راز را [نزد زن ديگر] فاش کرد، و خدا پيامبر را از افشاي آن آگاه نمود، پيامبر بخشي از آن [راز افشا شده] را به آن زن گوشزد کرد و از گفتن بخشي ديگر [براي آنکه فاش کننده بيشتر شرمنده نشود] خودداري نمود. آن زن گفت: چه کسي فاش کردن راز را [به وسيله من] به تو خبر داده است؟ پيامبر گفت: داناي آگاه، به من خبر داد. (3) |
| إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا ۖ وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ (4) |
| اگر شما دو زن از کار خود به پيشگاه خدا توبه کنيد [خدا توبه شما را مي پذيرد]، چون دل شما دو نفر از حق و درستي منحرف شده است، و اگر بر ضدِّ پيامبر به يکديگر کمک دهيد [راه به جايي نخواهيد برد]؛ زيرا خدا و جبرئيل و صالح مؤمنان [که علي بن ابي طالب است] يار اويند، و فرشتگان نيز بعد از آنان پشتيبان او خواهند بود. (4) |
| عَسَىٰ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِنْكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا (5) |
| اگر پيامبر، شما را طلاق دهد اميد است که پروردگارش همسراني بهتر از شما که مسلمان، مؤمن، فرمانبر، توبه کار، خداپرست، روزه دار، غير باکره و باکره باشند، به او عوض دهد. (5) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (6) |
| اي مؤمنان! خود و خانواده خود را از آتشي که هيزم آن انسان ها و سنگ ها است، حفظ کنيد. بر آن فرشتگاني خشن و سخت گير گمارده شده اند که از آنچه خدا به آنان دستور داده، سرپيچي نمي کنند، و آنچه را به آن مأمورند، همواره انجام مي دهند. (6) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (7) |
| [آن روز گويند:] اي کافران! امروز عذرخواهي مکنيد، فقط آنچه را همواره انجام مي داديد، جزا داده مي شويد. (7) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |