سوره 64 | سوره مبارکه التغابن | صفحه 556 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) |
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را [به پاک بودن از هر عيب و نقصي] مي ستايند. فرمانروايي ويژه اوست، همه ستايش ها مخصوص اوست، و او بر هر کاري تواناست. (1) |
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (2) |
اوست که شما را آفريد؛ گروهي از شما کافرند، و برخي مؤمن، و خدا به آنچه انجام مي دهيد، بيناست. (2) |
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (3) |
آسمان ها و زمين را به حق آفريد، و شما را صورت گري کرد و صورت هايتان را نيکو آراست، و بازگشت به سوي اوست. (3) |
يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (4) |
آنچه را که در آسمان ها و زمين است مي داند، و [نيز] آنچه را پنهان مي کنيد و آنچه را آشکار مي نماييد، مي داند و خدا به نيّات و اسرار سينه ها داناست. (4) |
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (5) |
آيا خبر کساني که پيش از اين کافر شدند، پس عقوبت کفرشان را چشيدند و براي آنان عذابي دردناک است، به شما نرسيده است؟ (5) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوْا ۚ وَاسْتَغْنَى اللَّهُ ۚ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (6) |
آن [عقوبت و عذاب دردناک] به سبب آن است که پيامبرانشان همواره دلايل روشن براي آنان آوردند، ولي گفتند: آيا بشر [ي مانند خودمان] ما را راهنمايي مي کنند؟! پس کافر شدند و [از حق] روي گرداندند و خدا [از ايمان و طاعتشان] اظهار بي نيازي کرد، و خدا بي نياز و ستوده است. (6) |
زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ وَذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (7) |
کافران پنداشتند [که پس از مرگ] هرگز برانگيخته نخواهند شد. بگو: آري سوگند به پروردگارم مسلماً برانگيخته خواهيد شد، سپس شما را به آنچه انجام داده ايد، خبر خواهند داد، و اين بر خدا آسان است. (7) |
فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (8) |
پس به خدا و پيامبرش و نوري که نازل کرديم، ايمان آوريد و خدا به آنچه انجام مي دهيد، آگاه است. (8) |
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ ۗ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (9) |
[بي ترديد برانگيخته مي شويد در] روزي که شما را در روز اجتماع [که روز قيامت است] جمع مي کند، آن روز، روز غبن و خسارت است؛ و هرکس به خدا ايمان بياورد و کار شايسته انجام دهد، خدا گناهانش را از او محو مي کند، و او را به بهشت هايي که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، درمي آورد، در آنها جاودانه و هميشگي اند. اين است کاميابي بزرگ. (9) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |