| سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 545 |
|
| لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (22) |
| گروهي را که به خدا و روز قيامت ايمان دارند، نمي يابي که با کساني که با خدا و پيامبرش دشمني و مخالفت دارند، دوستي برقرار کنند، گرچه پدرانشان يا فرزاندانشان يا برادرانشان يا خويشانشان باشند. اينانند که خدا ايمان را در دل هايشان ثابت و پايدار کرده، و به روحي از جانب خود نيرومندشان ساخته، و آنان را به بهشت هايي که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است درمي آورد، در آنجا جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند. اينان حزب خدا هستند، آگاه باش که بي ترديد حزب خدا همان رستگارانند. (22) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
| آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را به پاک بودن از هر عيب و نقصي مي ستايند، و او تواناي شکست ناپذير و حکيم است. (1) |
| هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ۚ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا ۖ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا ۖ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ ۚ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ (2) |
| اوست که کافرانِ از اهل کتاب را در نخستين بيرون راندن دسته جمعي از خانه هايشان بيرون راند. [شما اهل ايمان] رفتنشان را گمان نمي برديد، و خودشان پنداشتند که حصارها و دژهاي استوارشان در برابر خدا [از تبعيد و در به دري آنان] جلوگيري خواهد کرد ولي [اراده کوبنده] خدا از آنجا که گمان نمي کردند به سراغشان آمد و در دل هايشان رعب و ترس افکند به گونه اي که خانه هايشان را به دست خود و به دست مؤمنان ويران کردند. پس اي صاحبان بينش و بصيرت! عبرت گيريد. (2) |
| وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ (3) |
| اگر خدا فرمان ترک وطن را بر آنان لازم و مقرّر نکرده بود، قطعاً در همين دنيا عذابشان مي کرد و براي آنان در آخرت عذاب آتش است. (3) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |