سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 467 |
|
وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (75) |
و فرشتگان را مي بيني که پيرامون عرش حلقه زده اند، پروردگارشان را همراه ستايش تسبيح مي گويند، و در ميان اهل محشر به حق داوري شود، و [پس از پايان کار قيامت] گويند: همه ستايش ها ويژه خداست که پروردگار جهانيان است. (75) |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
حم (1) |
حم (1) |
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (2) |
اين کتاب نازل شده از سوي خداي تواناي شکست ناپذير وداناست؛ (2) |
غَافِرِ الذَّنْبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (3) |
که آمرزنده گناه و پذيرنده توبه، سخت کيفر و صاحب نعمت فراوان است. هيچ معبودي جز او نيست. بازگشت فقط به سوي اوست. (3) |
مَا يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلَادِ (4) |
تنها کافران در آيات خدا مجادله و ستيزه مي کنند [اينان را هيچ شأن و اعتباري نيست]؛ پس مبادا رفت و آمدشان در شهرها [به خاطر قدرت نمايي، تجارت و ثروتمند شدنشان] تو را بفريبد. (4) |
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِنْ بَعْدِهِمْ ۖ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ ۖ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ (5) |
پيش از آنان قوم نوح و اقوامي که بعد از آنان بودند [پيامبرانشان را] تکذيب کردند، و هر امتي آهنگ پيامبر خود کردند تا او را دستگير کنند [و از ابلاغ دين بازش دارند، يا از وطن بيرونش نمايند، يا او را بکشند] و با توسل به باطل براي نابود کردن حق و از ميان بردن آن مجادله و ستيزه کردند، پس من هم آنان را [به عذاب] گرفتم، پس [بنگر که] عذاب من چگونه بود. (5) |
وَكَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (6) |
اين گونه فرمان پروردگارت بر کافران محقق و ثابت شد که آنان اهل آتش اند. (6) |
الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (7) |
فرشتگاني که عرش را حمل مي کنند و آنان که پيرامون آن هستند، همراه سپاس و ستايش، پروردگارشان را تسبيح مي گويند و به او ايمان دارند و براي اهل ايمان آمرزش مي طلبند، [و مي گويند:] پروردگارا! از روي رحمت و دانش همه چيز را فرا گرفته اي، پس آنان را که توبه کرده اند و راه تو را پيروي نموده اند بيامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگه دار. (7) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |