| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 104 |
|
| ۞ إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا (163) |
| ما به تو وحي کرديم چنانکه به نوح و پيغمبران بعد از او و همچنين به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط (فرزندان يعقوب) و عيسي و ايّوب و يونس و هارون و سليمان وحي نموديم و به داود هم زبور عطا کرديم. (163) |
| وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلًا لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۚ وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَىٰ تَكْلِيمًا (164) |
| و رسولاني هم که شرح حال آنها را از پيش بر تو حکايت کرديم و آنهايي را که حکايت ننموديم (به همه خدا وحي فرستاد) و خدا با موسي (در طور) آشکار و روشن سخن گفت. (164) |
| رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (165) |
| رسولاني را فرستاد که (نيکان را) بشارت دهند و (بدان را) بترسانند تا آنکه پس از فرستادن رسولان، مردم را بر خدا حجّتي نباشد، و خدا هميشه مقتدر و کارش بر وفق حکمت است. (165) |
| لَٰكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنْزَلَ إِلَيْكَ ۖ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَشْهَدُونَ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا (166) |
| (اگر اينان به نبوت تو گواهي نمي‌دهند) ليکن خدا به آنچه بر تو فرستاده گواهي دهد، که آن را به علم خود فرستاده و فرشتگان نيز گواهي دهند، و گواهي خدا کفايت است. (166) |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا (167) |
| آنان که کافر شده (و مردم را) از راه خدا باز داشتند همانا سخت به گمراهي افتاده و از راه نجات دورند. (167) |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا (168) |
| آنان که کافر و ستمگر شدند هيچ گاه خدا آنان را نخواهد آمرزيد و به راهي هدايت نخواهد نمود؛ (168) |
| إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (169) |
| مگر به راه دوزخ، که در آن جاويد خواهند بود و خدا را اين کار (انتقام از ستمکاران) آسان است. (169) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (170) |
| اي مردم، همانا اين پيغمبر به حق (براي هدايت شما) از جانب پروردگارتان آمده، پس ايمان آريد که براي شما بهتر است، و اگر کافر شويد پس (از اين کفر به خود زيان رسانيده‌ايد و خدا از کفرتان بي‌زيان و از اطاعت شما بي‌نياز است، زيرا) هر چه در آسمانها و زمين است همه ملک خداست و خدا (به احوال هر مؤمن و کافر) دانا و (در ثواب و عقاب آنان) درستکار است. (170) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |