سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 12 |
|
أَوَلَا يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (77) |
آيا نميدانند که خدا بر آنچه پنهان داشته و يا آشکار کنند آگاه است؟ (77) |
وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ (78) |
و بعضي عوام يهود که خواندن و نوشتن هم ندانند تورات را جز آمال باطل خود نپندارند و تنها پابست خيالات خام و بيهوده خويشند. (78) |
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ (79) |
پس واي بر آن کساني که از پيش خود کتاب را نوشته و به خداي متعال نسبت دهند تا به بهاي اندک بفروشند، پس واي بر آنها از آن نوشتهها و آنچه از آن به دست آرند. (79) |
وَقَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَعْدُودَةً ۚ قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْدًا فَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ ۖ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (80) |
و يهود گفتند که هيچ وقت آتش عذاب به ما نرسد مگر چند روزي معدود. به آنان بگو: آيا بر آنچه دعوي ميکنيد عهد و پيماني از خدا گرفتهايد که خدا هم از آن عهد هرگز تخلف نکند يا چيزي به خيال جاهلانه خود به خدا نسبت ميدهيد؟ (80) |
بَلَىٰ مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (81) |
آري، هر کس اعمالي زشت اندوخت و کردار بدش به او احاطه نمود چنين کساني اهل دوزخاند و در آن آتش پيوسته معذّب خواهند بود. (81) |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (82) |
و کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته کردند آنان اهل بهشتند و پيوسته در بهشت جاويد متنعم خواهند بود. (82) |
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْكُمْ وَأَنْتُمْ مُعْرِضُونَ (83) |
و (ياد آريد) هنگامي که از بني اسرائيل عهد گرفتيم که جز خداي را نپرستيد و نيکي کنيد درباره پدر و مادر و خويشان و يتيمان و فقيران، و به زبان خوش با مردم تکلّم کنيد و نماز به پاي داريد و زکات (مال خود) بدهيد، پس شما عهد شکسته و روي گردانيديد جز چند نفري، و شماييد که از حکم خدا برگشتيد. (83) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |