سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 148 |
|
فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ (147) |
پس اگر تو را تکذيب کنند بگو: خداي شما با آنکه داراي رحمت بي منتها است عذابش از بدکاران باز داشته نخواهد شد. (147) |
سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّىٰ ذَاقُوا بَأْسَنَا ۗ قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا ۖ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ (148) |
آنان که شرک آوردند خواهند گفت: اگر خدا ميخواست ما و پدرانمان مشرک نميشديم و چيزي را حرام نميکرديم. بدين گفتار، پيشينيان ايشان نيز تکذيب (رسل) کردند تا آنکه طعم عذاب ما را چشيدند. بگو: آيا شما بر اين سخن مدرک قطعي داريد تا به ما ارائه دهيد؟ همانا شما پيروي جز از خيالات باطل نميکنيد و جز به گزافه و دروغ سخن نميگوييد. (148) |
قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (149) |
بگو: براي خدا حجّت بالغه و رساست، اگر ميخواست همه شما را هدايت ميکرد. (149) |
قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَا ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (150) |
بگو: گواهان خود را بياوريد بر اينکه خدا اين را و آن را حرام کرده. پس هرگاه گواهي دادند (چون دروغ ميگويند) تو با آنها گواهي مده و پيروي مکن از هواي نفس آنها که آيات خدا را تکذيب کردند و به قيامت ايمان نميآورند و براي خداي خود همتا قرار ميدهند. (150) |
۞ قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۖ وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ مِنْ إِمْلَاقٍ ۖ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ ۖ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ ۖ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (151) |
بگو: بياييد تا آنچه خدا بر شما حرام کرده همه را بر شما بخوانم، و آن اينکه به هيچ وجه شرک به خدا نياوريد، و به پدر و مادر احسان کنيد، و ديگر اولاد خود را از بيم فقر نکشيد، ما شما و آنها را روزي ميدهيم، و ديگر به کارهاي زشت آشکار و نهان نزديک نشويد و نفسي را که خدا حرام کرده (محترم شمرده) جز به حق به قتل نرسانيد. خدا شما را به اين اندرزها سفارش نموده، باشد که تعقل کنيد. (151) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |